________________
महावीरस्स णमोत्थुण समणस्स भगवओ महाली
मोत्यु ण समणस्स भगवओ महाली
ઉપર
ક
,
, અપવાદ માર્ગ વખતે તેઓ દોષિત પાણી પણ વાપરી લે છે. આ તેઓએ જ કહેલી આ વાત કે
“જયારે ગચ્છાધિપતિ મને કોઈ વૃદ્ધ-ગ્લાનાદિની સેવામાં મૂકે છે, ત્યારે હું એમની સેવામાં જ વધુ ધ્યાન આપું છું. એ વખતે જો હું મારા નિર્દોષ પાણી માટે કલાક કલાક ફરું તો વૃદ્ધ-ગ્લાનાદિને ગોચરી સમયસર ન પહોંચે, એમની ઉપાશ્રયમાં આ
કાળજી ન થાય. એટલે વૈયાવચ્ચના સમયે તો હું વૈયાવચ્ચ જ કરું છું. કોઈપણ રીતે ણ ગ, વૃદ્ધ ગ્લાનાદિને સમાધિ આપવાનો જ મારો ઉદેશ હોય છે...” | ૬૫, બ્રહ્મચર્યની વાડો બ્રહ્મચર્ય જેટલી જ અગત્યની સમજવી.
એક પ્રભાવક આચાર્ય ભગવંત પોતાના વિશાળ શિષ્યવૃંદ સાથે સાંજે ૧૧-૧૨ મા કિ.મી.નો વિહાર કરીને ૨૦-૨૫ ઝૂંપડાવાળા એક ગામમાં રોકાવાના હતા. રા
એમની વ્યવસ્થા ગોઠવવા શ્રાવકો ત્યાં ગયા, પણ સાધુઓ સાથે સાથ્વીવૃંદની પણ પર Eી વ્યવસ્થા ગોઠવવાની હતી એટલે જુદી જુદી બે જગ્યા જરૂરી હતી.
શ્રાવકોએ ત્યાં ઘણી ઘણી તપાસ કરી, પણ ત્યાં માત્ર એક મોટો ઓરડો જ8 8 મળ્યો, એ સિવાય કશું જ ન મળ્યું.
હવે શું થાય ? માત્ર એકજ વિશાળ ઓરડામાં વિશાળ સાધુવંદ અને સાધ્વીવૃંદ SB E સાથે શી રીતે રહી શકે ?
અંતે કોઈપણ બીજો ઉપાય ન મળ્યો એટલે શ્રાવકોએ એ ઓરડાની વચ્ચોવચ્ચ 3 8 ઘાસની ગંજીઓ ગોઠવી દીધી અને એ રીતે એ મોટા ઓરડાને બે ભાગમાં વેંચી
નાંખ્યો. જેથી એકબાજુ સાધુઓ રહી શકે અને બીજી બાજુ સાધ્વીજીઓ ! કોઈ કોઈને " અને જોઈ ન શકે. દરવાજા પણ બંનેના જુદા જુદા હતા.
સાંજના સમયે આચાર્યદેવ વિહાર કરીને પધાર્યા, શ્રાવકોએ ઓરડો દેખાડ્યો, બધી વાત કરી. આચાર્યદેવને આ રીતે એક જ રૂમમાં ઉતરવું બિલકુલ ઉચિત ન લાગ્યું....
ભલે વચ્ચે ઘાસની ગંજીઓ હોય, પણ એકબીજાના અવાજ તો સંભળાય જ ને? શાસ્ત્રમાં તો એની પણ ના પાડી છે.”
આચાર્યદેવે ગામમાં બીજી જગ્યા માટે જાતે તપાસ કરી, પણ એમને ખ્યાલ આવી ગયો કે “શ્રાવકોની વાત સાચી છે. બીજી કોઈજ જગ્યા નથી.”
આચાર્યદેવે આગળના સ્થાનની પૃચ્છા કરતા જાણવા મળ્યું કે આગળ પાંચ | કી.મી. બાદ પાણીની પરબડી આવે છે. ત્યાં સંથારો કરવાની જગ્યા મળી રહે. Civi વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબી - (૧૦૨) NIMIT
