________________
त, तो हुं अबतिपणामां मरण पामत! एवं जाणी श्री सुधर्मस्वामीनी पासे पा * गे आवीने, ते कुमार समकित मूल जे बार व्रत , ते वारे व्रत लीधां. एटले अंगीकार कयौ. तेमां चोथा व्रतमा एटली मर्यादा राखो के, कदापि माता पिताना कहेवाथी स्त्रीयो परणत्री पझे तो तेने पर[; पण ते स्त्रीयोनी साये लोग लोगq नही. एवो त्याग करीने, फरी घेर आवी माता पिताने कडं के, हे माता! हे पिता!! मने अाझा आपो, हुं श्री सुधर्मस्वामी पासे दीका लेन. त्यारे माता पिताए कह्यु के, हे पुत्र! दीक्षा पालवी घणी उक्कर , एवी रीते घणोघ
जो समजाव्यो, तोपण जंबूकूमारे मान्यु नही. त्यारे माता पिताए का के, * हे पुत्र! आठ कन्यान साये तहारु सगपण करेलुं ने, माटे तेने परणीने पठी * दीका लेजे. ते सांनली जंबुकुमार मौनपणुं धारण कररी रह्या. त्यार पठी मा
ता पिताए, आठ कन्यानना पितानने का के, अमारो पुत्र वैराग्यवान् थयो. | माटे तमारे दीकरियो परणाववानी मरजी होय तो नले परणावो, पण ते क. न्याननो त्याग करीने जो दीका ले, तो अमारो दोष कहामशो नही. ते सान
XXXXXXXXXXXXXXXXXXX***
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
