________________
૧૫ર
ઉપદેશમાળા परिअट्टिऊण गंथत्थ-वित्थरं निहसिऊण परमत्थं । तं तह करेइ जह तं, न होइ सव्वं पि नडपढियं ।।४७३।। पढइ नडो वेरग्गं, निव्विजिज्जा य बहुजणो जेण । पढिऊण तं तह सढो, जालेण जलं समोअरइ ।।४७४।। * कह कह करेमि, कह मा करेमि, कह कह कयं बहुकयं मे
जो हिययसंपसारं, करेइ सो अइकरेइ हियं ।।४७५।। માસાહસ' (સાહસનકરો) એમ બોલે છે, છતાં પોતે તે બોલવા પ્રમાણે (સાહસ ન કરવાનું) આચરતું નથી.
(૪૭૩) (માસાહસ પંખીની જેમ), સૂત્ર અને અર્થવિસ્તાર (અનેકવાર) પુનરાવર્તનથી સારા અભ્યસ્ત કરીને, તથા (માત્ર અક્ષર પાઠ નહિ, કિન્તુ સોનાને કસોટી પર કસવાની જેમ) પરમાર્થને-સારને ખેંચીને પણ, (ભારે કર્મીપણાને લઈને) વર્તાવ એવી રીતે કરે છે કે એ બધું લઘુતા પામે છે, અને પરલોકે અનર્થ લાવનારું બને છે. જેમકે નટનું ભાષણ. તે આ રીતે,-).
(૪૭૪) નાટકીયો (સ્પષ્ટ ભાષાથી) વૈરાગ્ય(નાં વચન) બોલે છે, જેથી બહુ લોક સંસારથી ઉભગી જાય, પરંતુ)શઠ એ તથા'=એવા જ અભિનય (હાવભાવ) સાચવીને વૈરાગ્યનું બોલીને (બહુજનને અસર થઈ જાય, ધર્મકથા કરે,) એ (શઠમાણસમાછીમારની જેમ માછલા પકડ , બળ વડે પાણીમાં ઊતરે છે. ધર્મકથારૂપી જાળથી ભોળા જીવોને આકર્ષી એમની પાસેથી આહાર-વસ્ત્રાદિ મેળવે છે, પણ પોતે સુખશીલિયો બની સંયમાદિ આરાધતો નથી.)
(૪૭૫) (માટે વિવેકથી પ્રતિક્ષણ આવિચારવું, કે “હિતકર અનુષ્ઠાનો) હું કેવી રીતે (અતિશય આદરથી) કરું ? (અહિતકરમાં) કેમ ન ફસું ? કેવી કેવી રીતે કરેલું
