________________
૧૭ર
ઉપદેશમાળા
* हीणस्स वि सुद्धपरूवगस्स, संविग्गपक्खवायस्स |
जा जा हविज्ज जयणा, सा सा से निज्जरा होइ ।।५२६।। सुक्काइयपरिसुद्धे, सइ लाभे कुणइ वाणिओ चिटुं । एमेव य गीयत्थो, आय दटुं समायरइ ।।५२७।। आमुक्कजोहिणो च्चिअ, हवइ थोवाऽवि तस्स जीवदया । संविग्गपक्खजयणा, तो दिट्ठा साहुवग्गस्स ।।५२८।।
(પર૬) (નિષ્કલંક ચારિત્ર તો દૂર, કિન્તુ ઉત્તર ગુણોએ કરીને) જૂન છતાં “શુદ્ધકરૂપક = યથાવસ્થિત સર્વજ્ઞ -આગમ -પ્રકાશન અને સંવિગ્ન સાધુઓ ઉપર પક્ષપાતવાળાથી જે જે
જયણા'= (પરિમિત જલાદિ-ગ્રહણમાં દોષ ઓછા લગાડવાની) કાંઈક શુભ પરિણતિરૂપ યતના થાય, તે તે એને (કાયાથી શિથિલ છતાં હૈયે શુદ્ધ આરાધના પર દ્રઢ રાગ અને સદનુષ્ઠાન પર ગાઢ મમતા હોવાથી) નિર્જરાકારી થાય છે.
(પર૭) (ગીતાર્થ બહુગુણ ને અલ્પદોષ વિચારી જિનાજ્ઞાનુસાર કાંઈક દોષવાળું સેવે, તો તે પણ મહાનિર્જરાના લાભ માટે થાય છે. કેમકે જેમ વેપારમાં) વણિક રાજ્યના કર આદિ (નોકરના પગાર, વ્યાજ, દુકાનભાડું વગેરે ખર્ચ) ચૂકવ્યા પછી જો નફો રહેતો હોય, તો (વેપારીની) પ્રવૃત્તિ કરે છે. એ જ હિસાબથી “ગીતાર્થ =આગમસાર પામેલો પુરુષ (અધિકાર જ્ઞાનાદિનો) લાભ જોઈને (કારણે યાતનાથી કાંઈક) સેવે છે.
(પ૨૮) (ગીતાર્થને, આય-વ્યયની તુલના કરીને સપ્રયોજન સેવતાં, નિર્જરાલાભ હો, પરંતુ નિપ્રયોજન સેવનારા એવા સંપૂર્ણ સાધુધર્મ રહિત સંવિગ્નપાક્ષિકના માર્ગનું સમર્થન કેમ કર્યું? તો કે, “આમુક્યોગિણો” = સંયમધર્મની પ્રવૃત્તિઓ
