________________
૧૯૪ • - ૧ - આગમ જાણો !
- 194 “સ્વામિનાથ !.” આ શબ્દો મારે બોલવાના છે અને તમારે સાંભળવાના છે. આવાં સંબોધન તમારા ઘરમાં હોય એ સાંભળવાનું તમારું નસીબ નથી. ધન્નાજીની પત્નીએ કહ્યું કે, “સ્વામિનાથ ! આ ઘરમાં આવીને દુઃખ તો મેં ક્યારેય જોયું જ નથી. તમારે ત્યાં કેવો સંવાદ હોય ? હું કહી દઉં ? “આ ઘરમાં આવીને... સુખ તો મેં ક્યારેય જોયું જ નથી.” “શા ભોગ લાગ્યા કે તમારા પનારે પડી.” “પહેલાં ખબર હોત તો તમારું મોટું ય ન જુવત' - આવા આવા તો કેટલાય સંવાદો તમારા ઘરોમાં થતા હોય છે. તે તમારા દારૂણ સંસારનું વરવું વાસ્તવિક ચિત્ર પ્રગટ કરે છે.
આ વાતને અહીં જ અટકાવીને હવે આપણે પુણિયા શ્રાવકની વાત કરીએ.
પુણિયા શ્રાવકની પત્નીએ પૂછ્યું કે સ્વામિનાથ ! શું સુખાકારી નથી ? કેમ ચહેરા ઉપર વેદના દેખાય છે ?' ત્યારે પુણિયા શ્રાવકે કહ્યું કે – “વેદના બીજી કશી નથી, પણ શ્રાવક જીવનનું એક મહત્ત્વપૂર્ણ કર્તવ્ય આપણાથી ચૂકાય છે, એની વેદના છે.' એમની શક્તિ ન હતી, છતાં કર્તવ્ય ચૂકાય છે તેની વેદના હતી; જ્યારે તમારી શક્તિ પૂરેપૂરી છે છતાં કર્તવ્ય ચૂકાય છે અને તેની તમને કોઈ વેદના પણ નથી. તુલના કરો !
પુણિયા શ્રાવકે પોતાની ધર્મપત્નીને કહ્યું કે “વધારે વેપાર કરવો નથી અને કર્તવ્ય કરવું છે, તે માટે શું કરવું તે વિચારું છું.” પુણિયાના ઘરમાં માત્ર “પત્ની” ન હતી, પણ ધર્મપત્ની હતી.
જે ધર્મમાં સહાય કરે તે “ધર્મપત્ની અને કર્મમાં સહાય કરે તે કર્મપત્ની.” તમારે ત્યાં શું છે અને શું નથી, તે તમે જ વિચારજો ! ધર્મપત્ની કે કર્મપત્ની ? પુણિયા શ્રાવકની ધર્મપત્નીએ કહ્યું કે – “સ્વામિનાથ ! એમાં મુંઝાવો છો શું કામ ? આપણે એવું કરીએ કે, એક દિવસ હું ઉપવાસ કરું અને એક દિવસ આપ ઉપવાસ કરો અને તેના બદલામાં રોજ એક સાધર્મિકની ભક્તિ કરીએ તો આપની મુંઝવણનો ઉકેલ આવી જાય.'
આ સાંભળતાં જ પુણિયા શ્રાવકનો ઉદાસ ચહેરો પૂર્ણિમાની ચાંદનીની જેમ ઝળકી ઉઠ્યો અને બીજા જ દિવસે વારાફરતી ઉપવાસ અને રોજ એક સાધર્મિકની ભક્તિ શરૂ થઈ ગઈ. મળેલું જૈનશાસન જેને ગમ્યું હોય, ફળ્યું હોય, તેની ભાવના કેવી હોય, તેનું આ જીવંત ઉદાહરણ છે. ગમે તેવી વિપરીત
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
