Shrutsagar

Author(s): Mahabodhivijay
Publisher: Jinkrupa Charitable Trust

Page 18

શંખેશ્વર તીર્થના સિદ્ધિભુવનમાં પૂજ્યશ્રીજી બિરાજમાન. હું વન્દનાર્થે ગયેલ. તેમનાં શૈશવની, યુવાવસ્થાની અને ખાસ તો તેમને મળેલ પરમસ્પર્શની ક્ષણોને જાણવાની ઈન્તજારી. મારા મુખ પર ડોકાતી હતી, તેઓશ્રીએ તે જોયું. અને, તેમણે પોતાની મહારાણયાત્રાની એક ઘટનાની વાત કરી.
| એક મરાઠી પ્રોફેસર એક શહેરમાં તેમને મળવા આવેલ. તેઓ પૂજ્યશ્રીજીની દાર્શનિક કૃતિઓના સંપાદન વડે પ્રભાવિત હતા.
વાતમાં ને વાતમાં પૂજ્યશ્રીજીએ ઈશ્વર-કતૃત્વનું ખંડન કર્યું. પ્રોફેસર ઈશ્વર પર પૂર્ણ શ્રદ્ધાવાળા વિદ્વાન. એમણે કહ્યું : મહારાજશ્રી, ઈશ્વર ન તો ખંડનનો વિષય છે, ન મંડનનો. ઈશ્વર તો માત્ર અનુભૂતિનો વિષય છે.
પ્રોફેસરે પોતાની વાતને સમર્થિત કરતાં આગળ કહ્યું : આપણા જેવા નાના માણસો ઈશ્વરનું ખંડન કરે તો તેનું શું ઓછું થવાનું ને આપણે ઈશ્વરના અસ્તિત્વનું સમર્થન કરીએ તો ઈશ્વરને શું મળી જવાનું ? મહારાજશ્રી, ઈશ્વર માત્ર ને માત્ર અનુભૂતિનો વિષય છે.
પરમાત્મતત્ત્વ પરની પૂજ્યશ્રીજીની અતૂટ શ્રદ્ધાનાં બીજને - જન્મોથી પડેલ બીજને આ ઘટનાએ જાણે કે અંકુરિત કર્યું.
આ ઘટનાને વર્ણવ્યા પછી પૂજ્યશ્રીજીએ કહેલું : યશોવિજય ! મેં ઈશ્વરને અનુભવેલ છે ! ‘આવા અદ્ભુત વિધાનને આટલી સહજતાથી ઉચ્ચારનાર એ ભક્તપુરુષને હું જોઈ જ રહ્યો.
જગતના કર્તા તરીકે પ્રભુ નથી, પણ પ્રભુ સાધના જગતના કર્તા છે જ’ આવો રણકો મેં તેમના વિધાનમાં અનુભવ્યો.
પૂજ્ય આનન્દઘનજી મહારાજે પ્રથમ સ્તવનમાં લીલાનું ખંડન કર્યું. ચોથા સ્તવનમાં કૃપાનું મંડન કર્યું. લીલા વિરુદ્ધ કૃપાની આ મઝાની વાત પૂજ્યશ્રીજીના ચહેરા પર ઊગેલી મેં જોઈ'તી.
આવી વિરલ ઘટનાઓના સાક્ષી બનવાનું કેવું તો સુખદ રહેતું હોય છે !
એક મઝેદાર પ્રસંગ યાદ આવે છે. જેમાં મેં પૂજ્યશ્રીજીના પુણ્યપ્રકોપને જોયેલો.
સિદ્ધિભુવનમાં પૂજ્યશ્રીજી બિરાજમાન. હું બાજુમાં બેઠેલો. એક સાધક ત્યાં આવ્યા. એમણે પોતાની સાધનાની પ્રશંસા પોતાના મુખે જ ચાલુ કરી દીધી. તપશ્ચર્યાની વાતમાં પોતાને ચાલતા