________________
જેવા તેઓ પ્રભુભક્ત હતા એવા જ તેઓ ગુરુભક્ત હતા. એમના પિતા મુનિ ભુવનવિજયજી મહારાજની યાદમાં તેઓ દર મહિને અક્રમ કરતા હતા એ વાત તો સુપ્રસિદ્ધ છે, પરંતુ પૂજ્યશ્રીની ગુરુભક્તિનું આ બીજું દૃષ્ટાંત પણ જાણવા જેવું છે.
એકવાર પૂ. આ. શ્રી હેમરત્ન સૂ. મહારાજ (એ વખતે પંન્યાસજી) શંખેશ્વરમાં પૂજ્યશ્રી સાથે બેઠા હતા. પૂજ્યશ્રી સ્થાપનાચાર્યજીનાં પડિલેહણ કરતા હતા. સ્થાપનાજીની મુહપત્તીઓ થોડી મેલી થઈ ગઈ હતી. પૂ. પંન્યારાજીએ કહ્યું : આપ આ મુહપત્તી આપો... તો મારા શિષ્ય એનો કાપ કાઢી નાંખે. પૂજ્યશ્રીએ હસીને ના પાડી. પછી કહ્યું : આ સ્થાપનાજી મારા ગુરુદેવના છે. વર્ષો સુધી એમણે આનું પડિલેહણ કર્યું છે. એટલે એમના પાવન કરકમલનો આ મુહપત્તીને સ્પર્શ થયો છે. એ સ્પર્શનો અનુભવ તો જ મને થાય... જો હું આને કંઈ ન કરું તો. અને હકીકતમાં જિંદગીના છેલ્લા દિવસ સુધી એ મુહપત્તીઓને એમને એમ રાખી એના સ્પર્શ દ્વારા ગુરુના સ્પર્શનો તેઓશ્રીએ અનુભવ કર્યો.
એ મહાપુરુષની વચનસિદ્ધિ પણ અજોડ હતી. કટોસણ-ધનપુરા ગામના એક મુમુક્ષુની પૂજ્યશ્રી પાસે દીક્ષા નક્કી થઈ. સાધ્વીજી ભગવંતો સાહેબજીને કહે : આ મુમુક્ષુને શિખરજીની યાત્રા કરાવી દો. પૂજ્યશ્રી કહે : દીક્ષાને ફક્ત ૨૦-૨૫ દિવસ બાકી છે. એમાં શું ઉડીને જાત્રા કરાવશું ? સાધ્વીજી ભગવંતનો આગ્રહ હોવાથી પૂજ્યશ્રીએ મને સમાચાર મોકલ્યા. આ મુમુક્ષુને શિખરજીની યાત્રા કરાવવાની છે. તને ફાવે તો તું કરાવજે. એ વખતે મારે ૫૭-૫૮-૫૯મી આયંબિલની ઓળી સળંગ ચાલતી હતી. શરીરમાં અશક્તિ વર્તાતી હતી. છતાં પૂજ્યશ્રીના કહેવાથી મેં મુમુક્ષુને શિખરજીની યાત્રા કરાવવા માટે હા પાડી. એકબાજુ સમયની શોર્ટેજ હતી અને બીજીબાજુ થોડી સ્ફૂર્તિનો પણ અભાવ હતો. એટલે ટ્રેન/બસની મુસાફરી વસમી પડી જવાના ડરે મેં પ્લેનની ટિકિટ કઢાવી.
આ સમાચાર ગુરુભગવંતોને મળ્યા. એટલે સાધ્વીજી ભગવંતોએ તરત પૂજ્યશ્રીને કહ્યું : જુઓ, આપે કહેલું ને... શું ઉડીને જાત્રા કરશે ? તો આ મુમુક્ષુને રાજુભાઈએ પ્લેનમાં ઉડાવીને જાત્રા કરાવી દીધી ને !
આવા તો અનેક પ્રસંગો છે... પૂજ્યશ્રીના...
પણ આ બધામાં સૌથી મહત્ત્વની વાત તો એ છે કે પૂજ્યશ્રીના કાળધર્મ પછી શંખેશ્વરતીર્થમાં એમના અગ્નિસંસ્કારનો લાભ અમારા પરિવારને મળ્યો... જે અમારા માટે એક અનન્ય સંભારણું બની ગયું છે.
અંતમાં, પૂજયશ્રીના ચરણોમાં નમ્રભાવે એક જ વિનંતિ... કે આપ જ્યાં હો ત્યાંથી અમારા કુટુંબ પર સદૈવ આશિર્વાદ વરસાવતા રહેજો, અમીવૃષ્ટિ વરસાવતા રહેજો, અમને ધર્મમાર્ગમાં જોડી રાખજો.
૨૯
