Shrutsagar

Author(s): Mahabodhivijay
Publisher: Jinkrupa Charitable Trust

Page 45

I
"
સ ટૂંવાણી..blહીલોલ
મેનના સ્મરણાર્થે >
! HINDI
પૂજ્યશ્રીને નિશ્રા આપવાનું કહેતા પૂજ્યશ્રીએ કહ્યું : હું દાદાની જાત્રા કર્યા વગર ક્યારેય વાપરતો નથી. માટે તમે કિંજલને પારણું કરાવી દેજો. હું યાત્રા કરીને સીધો ત્યાં રૂમ પર આવીશ. અને ખરેખર એ રીતે જ યાત્રા કરી સીધા ધર્મશાળામાં પધારી કિંજલને આશીર્વાદ આપેલ.
આવા અમારા કુટુંબના પરમોપકારી પૂ. જંબૂવિજયજી મહારાજને વંદન કરવા છેલ્લે અમે નાકોડા ગયેલ. એ સમયે મારી ભાણી કિંજલને ૧૦૫ ઉપવાસની ભાવનાથી તપસ્યા ચાલુ હતી. પૂજ્યશ્રીએ મને કહ્યું : જો કિંજલને સ્કૂર્તિ હોય અને ફુરણા થતી હોય તો ૧0૫ ને બદલે અખંડ અંક ૧૦૮ ઉપવાસ કરે. આ માત્ર પ્રેરણા છે, પ્રેસર નથી. મેં કિંજલને વાત કરી. કિંજલે પ્રેમથી સ્વીકારી લીધી. પણ મને આજે ય એ વાત સમજાતી નથી કે આમ કરવાવવા પાછળ પૂજ્યશ્રીનો શું સંકેત હતો ? કારણ કે એક બાજુ કિંજલને ૧૦૫ ઉપવાસ પૂરા થયા. છેલ્લો અટ્ટમ પૂજ્યશ્રીની સુચના મુજબનો બાકી હતો. એ અટ્ટમના દિવસે જ એટલે કે કારતક વદ-૧૧ના પૂજ્ય દાદાગુરુદેવની હાજરી આ ધરતી પર ન હતી. આજે પણ આ સંકેત પાછળ શું રહસ્ય હતું એ ઉકેલી શકાયું નથી. અને કદાચ ઉકેલાશે પણ નહિ. હવે તો એટલું જ આ દિલ પૂછે છે : ક્યાં જઇને વસવાટ કર્યો ગુરુ ! ક્યાં જઇ દર્શન પામું.. ક્યાં ગોતું સરનામું !