________________
ધક્કો મારે. બંને જોર અજમાવતા હતા, પણ વાછરડું સહેજે ખસતું નહોતું.
એવામાં એમર્સનના ઘરમાં કામ કરતી નોકર સ્ત્રી આવી. એણે પિતા-પુત્રનો પ્રચંડ પણ વિફળ ‘પુરુષાર્થ’ જોયો.
નોકર સ્ત્રી વાછરડાની પાસે આવી. એને થોડું થપથપાવ્યું એટલે વાછરડું ગૌશાળા ભણી ચાલવા લાગ્યું. નોકર સ્ત્રીએ સરળતાથી વાછરડાને પાછું બાંધી દીધું.
રાલ્ફ વાલ્ડો એમર્સન અને એના પિતા વિચારમાં ડૂબી ગયા. એમર્સનને લાગ્યું કે કામ નાનું હોય કે મોટું - પરંતુ એ કામ કરવાની તરકીબ જાણવી જોઈએ. માત્ર આંધળી મજૂરી કરવાથી કશું વળતું નથી. કોઈ પણ કામ સૂઝ અને અનુભવ માંગે છે. માત્ર પરિશ્રમ કરીએ એટલું જ પૂરતું નથી. વ્યક્તિમાં કાર્યકૌશલ હોવું જોઈએ.
૧૯૩૧નું શાંતિનું નોબેલ
પારિતોષિક મેળવનાર જે ઇન એડમ્સ હલ. (૧૮૬૦થી ૧૯૩૫) અમેરિકાની મેડિકલ
કૉલેજમાં અભ્યાસ કરતી હતી. નાદુરસ્ત હાઉસ
જેઇન એડમ્સને એનું સ્વાથ્ય સુધારવા
માટે ડૉક્ટરોએ હવાફેર માટે ઇંગ્લેન્ડ ભવાનું સૂચન કર્યું. જેઇન ઇંગ્લેન્ડ આવી.
એક વાર રાતના સમયે બસમાં બેસીને એ ઇંગ્લેન્ડની ઓમાંથી પસાર થતી હતી. એની બસ વારે વારે થોભી જતી છે, કારણ કે રસ્તા પર આવેલી સડેલી અને વાસી શાકભાજીની ન પર ખરીદનારાઓનાં ટોળેટોળાં ઊમટ્યાં હતાં.
જેઇન એડમ્સને આશ્ચર્ય થયું કે આવી વાસી શાકભાજી ખરીદવા માટે આટલી બધી ભીડ ! શાકભાજી ખરીદવા માટે લોકો અંદરોઅંદર ધક્કમ કરતા હતા. એકબીજાને ગાળો ભાંડતા હતા. હાડપિંજર જેવા અર્ધનગ્ન ગરીબ માણસો આ ગંધાતી શાકભાજી મેળવવા માટે મરણિયો પ્રયાસ કરતા હતા.
એ દિવસે મેડિકલ વિદ્યાશાખાની વિદ્યાર્થિની જેઇન એડમ્સને ગરીબાઈ એટલે શું એનો ખ્યાલ આવ્યો. આ દૃશ્ય જોઈને એણે મનોમન નક્કી કર્યું કે મારે જીવનમાં આવા ગરીબોની સેવા કરવી
શીલની સંપદા
જન્મ : ૨૫ મે, ૧૮૦૩, બોસ્ટન, અમેરિકા અવસાન : ૨૭ એપ્રિલ, ૧૮૮૨, કોન્કોર્ડ, મેસેચૂસેટ્સ, અમેરિકા
પર
શીલની સંપદા
પ૩
