Saman suttam Jain Dharmasara

Author(s): Bhuvanchandra
Publisher: Jain Sahitya Academy

Page 213

૧૮૮
સમણસુત્ત
५९५.
नो इन्दियग्गेज्झ अमुत्तभावा, अमुत्तभावा वि य होइ निच्चो । अज्झत्थहेउं निययऽस्स बन्धो, संसारहेडं च वयन्ति बन्धं ॥८॥ नो इन्द्रियग्राह्योऽमूर्तभावात्, अमूर्तभावादपि च भवति नित्यः । अध्यात्महेतुर्नियतः अस्य बन्धः, संसारहेतुं च वदन्ति वन्धम् ।।८।।
५९६.
रत्तो बंधदि कम्मं, मुच्चदि कम्मेहिं रागरहिदप्पा । एसो बंधसमासो, जीवाणं जाण णिच्छयदो ॥९॥ रक्तो बध्नाति कर्म, मुच्यते कर्मभी रागरहितात्मा । एष वन्धसमासो, जीवानां जानीहि निश्चयतः ।।९।। तम्हा णिव्वुदिकामो, रागं सव्वत्थ कुणदि मा किंचि । सो तेण वीदरागो, भवियो भवसायरं तरदि ॥१०॥ तस्मात् निर्वृतिकामो, रागं सर्वत्र करोतु मा किंचित् । स तेन वीतरागो, भव्यो भवसागरं तरति ।।१०।।
५९७.
५९८.
५९९.
कम्मं पुण्णं पावं, हेऊ तेसिं च होंति सच्छिदरा । मंदकसाया सच्छा, तिव्वकसाया असच्छा हु ॥११॥ कर्म पुण्यं पापं, हेतवः तेषां च भवन्ति स्वच्छेतराः । मन्दकपायाः स्वच्छाः, तीव्रकपायाः अस्वच्छाः खलु ।।११।। सव्वत्थ वि पियवयणं, दुव्वयणे दुज्जणे वि खमकरणं । सव्वेसिं गुणगहणं, मंदकसायाण दिटुंता ॥१२॥ सर्वत्र अपि प्रियवचनं, दुर्वचने दुर्जने अपि क्षमाकरणम् । सर्वेषां गुणग्रहणं, मन्दकषायाणां दृष्टान्ताः ।।१२।। अप्पपसंसण-करणं, पुज्जेसु वि दोसगहण-सीलत्तं । वेरधरणं च सुइरं, तिव्वकसायाण लिंगाणि ॥१३॥ आत्मप्रशंसनकरणं, पूज्येषु अपि दोषग्रहणशीलत्वम् । वेरधारणं च सुचिरं, तीव्रकषायाणां लिंगानि ।।१३।। रागद्दोसपमत्तो, इंदियवसओ करेइ कम्माइं । आसवदारेहिं अवि-गुहेहिं तिविहेण करणेणं ॥१४॥ रागद्वेषप्रमतः, इन्द्रियवशगः करोति कर्माणि । आस्रवद्वारैरविगूहितैस्त्रिविधेन करणेन।।१४।।
६००.
६०१.