Saman suttam Jain Dharmasara

Author(s): Bhuvanchandra
Publisher: Jain Sahitya Academy

Page 249

૨૨૪
સમણમુક્ત
६९७.
६९८.
६९९.
दवट्टिएण सव्वं, दव्वं तं पज्जयट्टिएण पुणो । हवदि य अन्नमणनं, तक्काले तम्मयत्तादो ॥७॥ द्रव्यार्थिकेन सर्वं, द्रव्यं तत्पर्यायार्थिकेन पुनः । भवति चान्यद् अनन्यत्-तत्काले तन्मयत्वात् ।।७।। पज्जयं गउणं किच्चा, दव्वं पि य जो हु गिण्हइ लोए । सो दव्वत्थिय भणिओ, विवरीओ पज्जयत्थिणओ ॥८॥ पर्ययं गौणं कृत्वा, द्रव्यमपि च यो हि गृह्णाति लोके । स द्रव्यार्थिको भणितो, विपरीतः पर्ययार्थिनयः ।।८।। नेगम-संगह-ववहार-उज्जुसुए चेव होई बोद्धव्वा । सद्दे य समभिरूढे, एवंभूए य मूलनया ॥९॥ नैगम-संग्रह-व्यवहार-ऋजुसूत्रश्च भवन्ति बोद्धव्याः । शब्दश्च समभिरूढः, एवंभूतश्च मूलनयाः ।।९।। पढमतिया दव्वत्थी, पज्जयगाही य इयर जे भणिया । ते चदु अत्थपहाणा, सद्दपहाणा हु तिण्णि या ॥१०॥ प्रथमत्रिकाः द्रव्यार्थिकाः, पर्यायग्राहिणश्चेतरे ये भणिताः । ते चत्वारोऽर्थप्रधानाः, शब्दप्रधानाः हि त्रयो नयाः ।।१०।। णेगाइं माणाई, सामन्नोभयविसेसनाणाई । जं तेहिं मिणइ तो, णेगमो णओ णेगमाणो त्ति ॥११॥ नैकानि मानानि, सामान्योभय-विशेषज्ञानानि । यत्तैर्मिनोति ततो, नैगमो नयो नैकमान इति ।।११।। णिवित्त दवकिरिया, वट्टणकाले दु जं समाचरणं । तं भूयणइगमणयं, जह अज्जदिणं निब्बुओ वीरो ॥१२॥ निर्वृत्ता द्रव्यक्रिया, वर्तने काले तु यत् समाचरणम् । स भूतनैगमनयो, यथा अद्य दिनं निर्वृतो वीरः ।।१२।। पारद्धा जा किरिया, पयणविहाणादि कहइ जो सिद्धं । लोए य पुच्छमाणे, तं भण्णइ वट्टमाणणयं ।।१३।। प्रारब्धा या क्रिया, पचनविधानादि कथयति यः सिद्धाम् । लोके च पृच्छयमाने, स भण्यते वर्तमाननयः ।।१३।।
७००.
७०१.
७०२.