Saman suttam Jain Dharmasara

Author(s): Bhuvanchandra
Publisher: Jain Sahitya Academy

Page 231

૨૦૬
સમણમુક્ત
६५२.
अपदेसो परमाणू, पदेसमेत्तो य समयसद्दो जो । णिद्धो वा लुक्खो वा, दुपदेसादित्तमणुहवदि ॥२॥
अप्रदेशः परमाणुः, प्रदेशमात्रश्च स्वयमशब्दो यः । स्निग्धो वा रुक्षो वा, द्विप्रदेशादित्वमनुभवति ।।२।।
दुपदेसादी खंधा, सुहमा वा बादरा ससंठाणा । पुढविजलतेउवाऊ, सगपरिणामेहिं जायते ॥३॥ द्विप्रदेशादयः स्कन्धाः सूक्ष्मा वा बादराः ससंस्थानाः । पृथिवीजलतेजोवायवः, स्वकपरिणामैर्जायन्ते ।।३।।
६५४.
ओगाढगाढणिचिदो, पुग्गलकायेहिं सव्वदो लोगो । सुहुमेहि बादरेहि य, अप्पाओगेहिं जोग्गेहिं ॥४॥ अवगाढगाढनिचितः, पुद्गलकायैः सर्वतो लोकः । सूक्ष्मैर्वादरैश्चा-प्रायोग्यैर्योग्यैः ।।४।।
६५५.
कम्मत्तणपाओग्गा, खंधा जीवस्स परिणई पप्पा । गच्छंति कम्मभावं, न हि ते जीवेण परिणमिदा ॥५॥ कर्मत्वप्रायोग्याः, स्कन्धा जीवस्य परिणतिं प्राप्य । गच्छन्ति कर्मभावं, न हि ते जीवन परिणमिताः ।।५।।
६५६.
भावेण जेण जीवो, पेच्छदि जाणादि आगदं विसये । रज्जदि तेणेव पुणो, बज्झदि कम्म त्ति उवदेसो ॥६॥ भावेन येन जीवः, प्रेक्षते जानात्यागतं विषये । रज्यति तेनैव पुनर्बध्यते कर्मेत्युपदेशः ।।६।।
६५७.
सव्वजीवाणं कम्मं तु, संगहे छद्दिसागयं । सव्वेसु वि पएसेसु, सव्वं सव्वेण बद्धगं ॥७॥ सर्वजीवानां कर्म तु, संग्रहे पड्दिशागतम् । सर्वेष्वपि प्रदेशेषु, सर्व सर्वेण बद्धकम् ।।७।।