Saman suttam Jain Dharmasara

Author(s): Bhuvanchandra
Publisher: Jain Sahitya Academy

Page 239

૨૧૪
સમણસુત્ત
६६६.
पाडुब्भवदि य अन्नो, पज्जाओ वयदि अन्नो । दव्वस्स तं पि दव्वं, णेव पणळं णेव उप्पन्नं ॥७॥ प्रादुर्भवति चान्यः, पर्यायः पर्यायो व्ययते अन्यः । द्रव्यस्य तदपि द्रव्यं, नैव प्रणष्टं नैव उत्पन्नम् ।।७।। पुरिसम्मि पुरिससद्दो, जम्माई-मरणकालपज्जन्तो । तस्स उ बालाईया, पज्जवजोया बहुवियप्पा ॥८॥ पुरुप पुरुपशब्दो, जन्मादि-मरणकालपर्यन्तः । तस्य तु वालादिकाः, पर्यययोगा वहुविकल्पाः ।।८।।
६६७.
६६८.
तम्हा वत्थूणं चिय, जो सरिसो पज्जवो स सामन्नं । जो विसरिसो विसेसो, स मओऽणत्यंतरं तत्तो ॥९॥ तस्माद् वस्तूनामेव, यः सदृशः पर्यवः स सामान्यम् । यो विसदृशो विशेषः, स मतोऽनन्तरं ततः ।।९।।
सामन्नं अह विसेसे दव्वे णाणं हवेइ अविरोहो । साहइ तं सम्मत्तं, णहु पुण तं तस्स विवरीयं ॥१०॥ सामान्यमथ विशेषः, द्रव्ये ज्ञानं भवत्यविरोधः । साधयति तत्सम्यक्त्वं, नहि पुनस्तत्तस्य विपरीतम् ।।१०।।
६७०.
पिउ-पुत्त-णत्तु-भव्वय-भाऊणं एगपुरिससंबंधो । ण य सो एगस्स पिय, त्ति सेसयाणं पिया होइ ॥११॥ पितृ-पुत्र-नातृ-भव्यक-भ्रातृणाम् एकपुरुपसम्बन्धः । न च स एकस्य पिता इति शेषकाणां पिता भवति ।।११।।
६७१.
सवियप्प-णिवियप्पं इय, पुरिसं जो भणेज्ज अवियप्पं । सवियप्पमेव वा णिच्छएण, ण स निच्छओ समए ॥१२॥ सविकल्प-निर्विकल्पम् इति पुरुषं यो भणेद् अविकल्पम् । सविकल्पमेव वा निश्चयेन न स निश्चितः समये ।।१२।।