Saman suttam Jain Dharmasara

Author(s): Bhuvanchandra
Publisher: Jain Sahitya Academy

Page 225

२००
६३४.
६३५.
સમણસુત્ત जह हवदि धम्मदव्, तह तं जाणेह दवमधम्मक्खं । ठिदिकिरियाजुत्ताणं, कारणभूदं तु पुढवीव ॥११॥ यथा भवति धर्मद्रव्यं, तथा तद् जानीहि द्रव्यमधर्माख्यम् । स्थितिक्रियायुक्तानां, कारणभूतं तु पृथिवीव ।।११।। चेयणरहियममुत्तं, अवगाहणलक्खणं च सव्वगयं । लोयालोयबिभेयं, तं णहदव्वं जिणुदिळें ॥१२॥ चेतनारहितममूर्त, अवगाहनलक्षणं च सर्वगतम् । लोकालोकद्विभेदं, तद् नभोद्रव्यं जिनोद्दिष्टम् ।।१२।। जीवा चेव अजीवा य, एस लोए वियाहिए । अजीवदेसमागासे, अलोए से वियाहिए ॥१३॥ जीवाश्चैव अजीवाश्च, एष लोको व्याख्यातः । अजीवदेश आकाशः, अलोकः स व्याख्यातः ।।१३।।
६३६.
६३७.
पासरसगंधवण्ण-व्वदिरित्तो अगुरुलहुगसंजुत्तो । वत्तणलक्खणकलियं, कालसरूवं इमं होदि ।।१४।। स्पर्शरसगन्धवर्णव्यतिरिक्तम् अगुरुलघुकसंयुक्तम् । वर्तनलक्षणकलितं कालस्वरूपम् इदं भवति ।।१४।। जीवाण पुग्गलाणं, हुवंति परियट्टणाइ विविहाइ । एदाणं पज्जाया, वटुंते मुक्खकालआधारे ॥१५॥ जीवानां पुद्गलानां भवन्ति परिवर्तनानि विविधानि । एतेषां पर्याया वर्तन्ते मुख्यकालआधारे ।।१५।। समयावलिउस्सासा, पाणा थोवा य आदिआ भेदा । ववहारकालणामा, णिद्दिट्टा वीयराएहिं ।।१६॥ समयआवलिउच्छ्वासाः प्राणाः स्तोकाश्च आदिका भेदाः । व्यवहारकालनामानः निर्दिष्टा वीतरागैः ।।१६।।
६३९.
६४०.
अणुखंधवियप्पेण दु, पोग्गलदव्वं हवेइ दुवियप्पं । खंधा हु छप्पयारा, परमाणू चेव दुवियप्पो ॥१७॥ अणुस्कन्धविकल्पेन तु, पुद्गलद्रव्यं भवति द्विविकल्पम् । स्कन्धाः खलु षट्प्रकाराः, परमाणुश्चैव द्विविकल्पः ।।१७।।