________________
૧૨
સહજાનંદ સ્વામી જીવનને ઉન્નત બનાવવામાં તેમનો અમૂલ્ય ફાળો છે.
વડતાલ અને અમદાવાદમાં કારતક સુદ અગિયારસે તથા રામનવમીએ એમ બે પ્રસંગોએ ઉત્સવ ઊજવાતો. આ પ્રસંગે તેઓ તેમના શિષ્યોના પરિચયમાં રહેતા. આ યોજનાથી સંપ્રદાયના બંધારણને મોટી સહાય મળી. શિસ્ત અને પ્રગતિમાં નવું બળ ઉમેરાયું. કાર્યક્રમ પ્રસંગે તેઓ અચૂક હાજર રહેતા. કાર્યક્રમને સફળ બનાવવા તેઓ પરિશ્રમ કરતા. આ પ્રસંગે સત્સંગીઓને પડતાં સુખદુઃખની ખબર લેવાતી હતી. જરૂર પડે
ત્યારે તેમને મદદ મોકલાતી હતી. તેમની સાથે જ્ઞાનચર્ચા અને જ્ઞાનવાત થતી.
ઉત્સવ પ્રસંગે એમના શિષ્યો એમને ભેટ આપતા. નિષ્કુળાનંદ સ્વામી એમને માટે હિંડોળો બનાવતા. કાઠિયાવાડની સ્ત્રીઓ વિવિધ આસનો તૈયાર કરી મોકલતી. ગુજરાતની સ્ત્રીઓ પકવાન્નો મોકલતી. સુરત તથા ખંભાતથી એમને માટે કેરીઓ, બરફી અને સૂતરફેણી આવતાં. ગવૈયાઓ આલાપો લલકારતા. ભૂજના મલ્લો કુસ્તીના ખેલો કરી બતાવતા. કાઠીઓ ઘોડોની રમત રમી દેખાડતા. 1 સુરતનો એક આત્મારામ દરજી એમને માટે એક સુંદર ડગલી લઈ આવ્યો હતો. એ જોઈને ભાવનગરના રાજા વજેસિહે તેવી બીજી ડગલી બનાવી આપવાનું કહીને તેને સો રૂપિયા સિલાઈ આપવાની વાત કરી. પણ આત્મારામે જવાબ આપ્યો, ““હવે મને બીજી ડગલી કરતાં આવડે નહીં. પૈસાના ટેભાથી એ ડગલી સિવાઈ નથી. એમાં તો હેતના ટેભા દીધા છે. બીજી ડગલી સીવવા જેવું હેત ક્યાંથી લાવું ?”
