Prakrit Abhyasa Saurabh

Author(s): Kamalchand Sogani
Publisher: Apbhramsa Sahitya Academy

Page 201

एत्थ वसणं न जुत्तं, नियघरं मि अश्रो साउभोयणं अस्थि, तो इनो गमणं चिय सेयं । ससुरस्स पच्चूसे कहिऊण हं गमिस्सामि ।" ते कहिति --- "भो मित्त ! विणा मुल्ल भोयणं कत्थ सिया, एयं वज्जकुडरोट्टगं साउं गणि ऊरण भोत्तव्वं, जो - 'परन्न दुल्लहं लोगे' इअ सुई तए किं न सुप्रा ? तव इच्छा सिया तया गच्छसु, अम्हाणं ससुरो कहिही तया गमिस्सामो ।" एवं मित्तारणं वयणं सोच्चा पभाए ससुरस्स अग्गे गच्छित्ता सिक्खं आणं च मग्गेइ । ससुरो वि तं सिक्खं दाऊण 'पुणावि आगच्छेज्जा' एवं कहिऊण किंचि अणुसरिऊण अणुण्णं देइ । एवं पढमो जामायरो 'वज्जकुडेण मणीरामो' निस्सरियो।
पुणरवि भज्ज कहे इ - अहुणा अज्जयणामो जामायराणं तिल तेल्लेण जुत्तं रोट्टगं दिज्जा ।' सा भोयणसमए जामायराणं तिलतेल्लजुत्त रोट्टगं देइ । तं दठूण माहवो नाम जामायरो चितेइ--'घरंमि वि एयं लब्भइ, तो इअो गमणं सुहं, मित्ताणं पि कहेइ ... 'हं कल्ले गमिस्स, जो भोयणे तेल्लं समागयं ।' तया ते मित्ता कहिंति - "अम्हकेरा सासू विउसी अस्थि, तेण सीयलं तिलतेल चित्र उयरग्गिदीवणेण सोहणं, न घयं, तेण तेल्लं देइ, अम्हे उ अत्थ ठास्सामो।" तया माहवो नाम जामायरो ससुरपासे गच्चा सिक्खं अणुण्णं च मग्गेइ । तया ससुरो 'गच्छ गच्छ' त्ति अणुण्णं देइ, न सिक्खं । एवं 'तिलतेल्लेण माहवो' बीयो वि जामायरो गयो । तइअचउत्थ जामायरा न गच्छति । 'कहं एए निक्कासणिज्जा' इअ चितित्ता लद्धवानो ससुरो मज्जं पुच्छेइ-'एए जामाउणो रत्तीए सयणाय कया आगच्छन्ति ?' तया पिया कहेइ-कयाइ रत्तीए पहरे गए आगच्छेज्जा, कया दुति पहरे गए आगच्छति ।'
पुरोहियो कहेइ–'अज्ज रत्तीए दारं न उग्घाडियव्वं, अहं जागरिस्सं ।' ते दोषिण जामायरा संझाए गामे विलसिउं गया, विविहकीलामो कुणता नट्टाइं च पासंता, मउझरत्तीए गिहदारे समागया । पिहिनं दारं दठूण दारुग्घाडणाए उच्चसरेण अकोसंति- 'दारं उग्घाडेसु' ति, तया दार समीवे सयणत्थे पुरोहियो जागरंतो कहेइ'मज्झरत्ति जाब कत्थं तुम्हे थिया? अहुणा न उग्घाडिस्सं, जत्थ उग्घाडिमदारं अस्थि,
190 ]
प्राकृत अभ्यास सौरभ