________________
३१४
अध्यात्ममतपरीक्षा.
निये तो तेथी योगक्रिया सिद्ध थशे. ते तो केवलीने विषे संनवे नही. जुवो के, स्थान निषद्या, विहार, तथा धर्मोपदेशादिकक्रिया पण केवलीने यती नथी, त्यारे जोजन क्रिया ते केम थाय ! जो कहेशो के स्थान निषद्या, विहार, तथा धर्मोपदेशादिकक्रिया केवलीने प्रत्यक्ष विद्यमान बतां ना केम कहेवाय ? तो ते क्रिया यद्यपि, तथापि प्रयत्नपूर्वक नथी. केमके, प्रयत्न रागद्वेष विना यतुं न थी. तो केवलीनेविषे नथी, माटे ए क्रिया स्वनावसिद्ध बे. जेम प्रकाशने विषे वादा समय विशेषे स्वनावेज संचार करेबे, रहेबे, गर्जना करेबे, तथा वर्षा करे. तेम केवलीने पण स्थाननिवद्या, विहार तथा धर्मोपदेशादिक स्वनावेज थायले. उक्तंच " ठाणलिसेऊ विहारो, धम्मुवदेसो अणिय दिला तेसिं; अरिहंताणं का ले, मायाचारोव इवी" इति प्रवचनसारे. अतएव केवलीने जे यदयिकी कि या बे, तेनेविषे मोह नही होवाने लोधे परव्य परिणामना विरथी कायिकीज जावी. यतः मफला अरिहंता, तेसिं किरिया पुलोहि योदयिगी; मोहादि विरदिया, तम्हा साखाइ गतिमदत्ति " ॥ ७६ ॥ ० एवी पूर्वपदीनी शंकानुं उत्तर यापेले:
"
जोगं विणावि किरिया नवक कदं ण तस्सोवि ॥
तुल्नं किरिवेचित्तं तद् तुल्ल मबुद्धिवत्तं ॥ ७ ॥
व्या० :- केवलीने विषे स्थाननिषद्यादिक्रिया जो स्वनावेज थती होय तो प्रय न निरर्थक थाय. एम तो कां दीगमां यावतुं नथी. प्रयत्न सार्थकज होय. केम, प्रयत्नविना चेष्टा यतीज नथी. माटे केवलीने विषे प्रयत्ननो संभव थायले, मात्र स्वानाविकतानोज उपयोग करवो नही. जो कहेशो के, केवलीनेविषे प्रयत्न जन्य चेष्टा नथी किंतु तेथी विलक्षण बे. अर्थात् केवजीनी चेष्टा प्रयत्न विनाज यायले. तो जेम चेष्टा विलक्षण बे, तेमज प्रयत्न पण शासारू विलक्षण न मानि ये ? अने जेम विलक्षण चेष्टा मोहविना थायडे, तेम विलक्षण प्रयत्न पण मोह विना यतुं जोये. जो कहेशो के, केवलीनी चेष्टा मनःपूर्वक नथी, तो ते प्रमाणे प्रयत्न पण मनःपूर्वक नथी एम शासारू न मानो एवीरीते सर्व ठेकाणे सरखं स माधान जाणी जेवुं ॥ ७ ॥
एवं सहाववाणी कह जुत्ता जेणि तेसि वयजोगो ॥ देऊ व सुप्रस्सा व
कम्मखवणाय ॥ एए ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
