Prakarana Ratnakar Part 2

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 337

अध्यात्ममतपरीक्षा.
३१७ जना अभिप्रायेज “इत्येतस्मिन् गुणस्थानानि संत्यावश्यानि षट् ” एवं गुणस्थान क्रमारोहने विषे कह्युले. ते संनवितले. ॥ १०३ ॥ १४ ॥
देऊ पमत्तयाए आदारकदव व आदारो ॥ होऊ
जश् पारो अमहती एव तेणावि ॥ १५ ॥ व्या:- आहारनी कथा करतां साधु प्रमत्त थायले. त्यारे थाहार करतां के म प्रमत्त न थाय ? एबुं प्रनावे कहे ते अयुक्त जाणवू. केमके, आहारकथा प्रमादनुं कारण नथी. तेम बतां जो बन्ने सरखा कहिये तो जेम थाहारकथा करतां अतिचार थायले. तेम आहार करतांपण यतीने अतिचार थवो जोये॥१०॥
पिदाविण एण देन नुत्ती सदयारमेत्त अोत्तीए ॥ जेण
सुए णिहिछा पयडी सा दंसणावरणी ॥ १०६ ॥ __व्या:- जो केवली आहार करतो होय तो तेने निश होवी जोश्ये. एम जे कहे ते पण अप्रमाण जाणवू. केमके, निशकारण आहार नथी. या हार तो मात्र निझनो सहचारी ने. सिक्षांतोनेविषे निाने दर्शनावरणीयकर्म नी प्रकृति कही. केमके, आहार करतां पण केवलीने दर्शनावरणीयकर्मनो अनाव ले. माटे केवलीने निज्ञ होती नथी. ॥ १०६ ॥
पय तस्स थोवयाए जेण अणुमा त त छो॥ पिदव उध्या जिदाई पसंग तस्स ॥ १० ॥ व्या:- शास्त्रोमां कडं बे के थोडो थाहार करवो, माटे थाहार उष्ट डे, ए म कहे, पण अयोग्य : केमके, घणो थाहार कस्याथी दर्शनावरणीयकर्म ना विपाकनो उदय थायजे. एटला माटे घणो थाहार करवो उष्ट कह्योले. प ए स्वनावे आहार उष्ट नथी. ॥ १० ॥
आहारो ण पमा नन्न अववाश्नत्तिकाऊणं ॥ - अववाया बोलीणा वीयनयाणं जिणाण जन ॥१॥ व्या:- आहार अपवादमार्गने प्रतिबंध करनारो होवाथी प्रमादरूप में, ए म नकहेवू. केमके, वीतनय तीर्थकरने कोई अपवाद नथी. अपवाद तो जे न त्सर्गमार्ग करी शके नही, अने चारित्रना त्यागथी बीहे, तेने बे. जिनने तो ते नहोय. ए केवल पोतानी कल्पना नथी, केमके, धर्मबिंज्नेविष निरपेक्ष्यतिध मैना अधिकारे अपवादत्यागसूत्र कह्यु, ए गीतार्थे यथा सूत्र विचारवो ॥१०॥