Prakarana Ratnakar Part 2

Author(s): Bhimsinh Manek Shravak Mumbai
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek

Page 362

३४२
अध्यात्ममतपरीदा.
व्याछ जे पुरुष एवी शोचना करे के, हमणा मारामां बल नथी, माटे पागल धर्माचरण करीश. अथवा हमणा मारो अवसर नथी, माटे बागल जतां धर्माच रण करीश. एम जाणीने बालस करी बेशी रहे ते अकतपुस्य थका आगल घणी प्रार्थना कयाथी पण पुण्यविना सुखने पामे नही, त्यारे घणो शोच करे. जेम को निर्धन पुरुष प्रथम आलस करीने धन अर्जवानो उद्यमन करे ने पनी गाली शबा करीने धनविना कुःखने पामे त्यारे पोताना यात्माने विष घणोज शोच क रेले. माटे प्राप्त थएलो धर्म मूकीने आगल धर्मप्रार्थना करीये तो गली प्रार्थना कहेवाय. यतः “लमिनियंच बोहिं, अकिरंतो गागयंगपबित्तो: आणंदा बोहिं, लनसि कयरेण मुल्लेण.” ॥ १४ ॥ १७५ ॥ अ० कोई कहेशे के, पापनी निं दाथीज पाप टलेले, त्यारे विशेष अनुष्टान करवानुं कारण झुं? एविषे कहेले:
जो पावं गरदंतोतं चेव णिसेवए पुणो पावं ॥ तस्स
गरहा वि मित्रा अतहकारो दि मिबत्तं ॥ २७६ ॥ व्या जे पाप करी मिहामि उकडं दर्शने फरी पाप करे तेनी पापनिंदा मिथ्या बे. केमके, जे बोलिए ते, जो पालिए नही तो तेज मिथ्यात्व . यतः “जो जह वायण कुणई, मिजदिछी तदुको अन्नो : वझे अमिततं, परस्स संकं जणे मा णे.” इत्युपदेशमालायां. हवे मिहामि उक्कडं ए शब्दनो अर्थ कहेजेः-मि कहेतां कायाथी तथा नावथी मृउ थइ, बा कहेता असंयमरूप दोषतुं अन्नादन करीने, मि कहेता चारित्रनी मर्यादामा रह्यो थको, छ कहेतां उरुत कार्यनो करनार जे आत्मा तेने हुँ नि, क कहेता में जे पाप कस्वांले, तेनुं डं कहेतां उपशम पामी ने उल्लंघन करुंब. एवो अर्थ जाणीने मिहामि उक्क दीधा परी फरी पाप न क रवु, ते पापनी साची निंदा कहेवायचे. तेम न करता पनी जे पाप करवू तेथी तो उलटुं माया मृषावादादि पाप लागे. यतः “जं उक्कडंति मिला। तं चेव णिसेवए पुणो पावं, पच्चरकमुसावाई, माया निवडी पसंगोष” इति ॥ १७६ ॥ __ अ० ए कारण माटे चारित्र लईने जो ते सारा नावथी पालिए तोज तेथी महाफलनी प्राप्ति थायडे, अन्यथा आजीविकाने अर्थे चारित्र लीधा करतां गृह स्थधर्मज सारो बे एम कहेले.
चुअधम्मान मुणिणो सुअरं कर सुसावगेत्त पि ॥ प डिअं पि फलं सेयं तरूपडणाने चंपि ॥ १७ ॥
-