________________
અનુયોગગણાનુજ્ઞાવસ્તુક/ “ગણાનુજ્ઞા' દ્વાર / ગાથા ૧૩૪૦-૧૩૪૧
૩૦૯
ટીકા : __शिष्योऽपि भावितात्मा सन् शृणोत्युपयुक्तः, अथ वन्दित्वा पुनर्भणति शिष्यः ‘इच्छाकारेणाऽस्माकं भगवन् ! दिगाद्यनुजानीत 'इति, तथैव भणतीति गाथार्थः ॥१३४०॥ ટીકાર્ય :
ઉપયુક્ત એવો શિષ્ય પણ ભાવિત આત્માવાળો છતો સાંભળે છે=અનુજ્ઞાનંદીના અર્થમાં ઉપયોગવાળો થઈને અનુજ્ઞાનંદીના અર્થથી ભાવિત થયેલા સ્વરૂપવાળો શિષ્ય ગુરુ વડે બોલાતી અનુજ્ઞાનંદીને સાંભળે છે. ત્યારપછી ગુરુને વંદીને શિષ્ય ફરી “હે ભગવંત! ઇચ્છાકારથી અમને દિગાદિની અનુજ્ઞા આપો” એ પ્રમાણે કહે છે, તે રીતે જ કહે છે–ગુરુ પણ શિષ્યને પૂર્વમાં કહ્યું તે રીતે જ “અમે ઇચ્છીએ છીએ” એ પ્રમાણે કહે છે, એ પ્રમાણે ગાથાર્થ છે. ૧૩૪૦
ગાથા :
आह गुरू उ खमासमणाणं हत्थेणिमस्स साहुस्स ।
अणुजाणिअं दिसाई सीसो वंदित्तु तो भणइ ॥१३४१॥ અન્વયાર્થ: | | ઉમાદવળી ગુરુ કહે છે માસમUTTrizથેળરૂમ સ
[િવિસર્ફ મU/જ્ઞાનિં-“ક્ષમાશ્રમણોના હસ્તથી આ સાધુને દિગાદિ અનુજ્ઞાત છે.” (ગુરુને) વંgિ=વંદીને તો ત્યારપછી સીનો શિષ્ય મUBકહે છે. ગાથાર્થ :
વળી ગુરુ કહે છે : “ક્ષમાશ્રમણોના હાથથી આ સાધુને દિગાદિ અનુજ્ઞાત છે.” ગુરુને વંદીને ત્યારપછી શિષ્ય કહે છે. ટીકાઃ
आह गुरुस्त्वत्रान्तरे, क्षमाश्रमणानां हस्तेन, न स्वमनीषिकया, अस्य साधोः प्रस्तुतस्य अनुज्ञातं दिगादि प्रस्तुतं, शिष्यो वन्दित्वाऽत्रान्तरे ततो भणति वक्ष्यमाणमिति गाथार्थः ॥१३४१॥ ટીકાર્ય :
વળી આ અવસરે ગુરુ કહે છે : “સ્વમનીષિકાથી નહીં ક્ષમાશ્રમણોના હાથથી, પ્રસ્તુત એવા આ સાધુને પ્રસ્તુત દિગાદિ અનુજ્ઞાત છે.” આ અવસરે ગુરુને વંદીને ત્યારપછી શિષ્ય વક્ષ્યમાણને=આગળની ગાથામાં કહેવાશે એને, કહે છે, એ પ્રમાણે ગાથાર્થ છે.
ભાવાર્થ :
ગુરુ ગણધરપદને યોગ્ય ગુણોવાળા શિષ્યને ગણની અનુજ્ઞા આપતાં કહે છે કે “મારા વડે ક્ષમાશ્રમણોના હાથથી આ સાધુને દિગાદિની અનુજ્ઞા અપાઈ છે, સ્વમતિથી અપાઈ નથી.”
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
