Panchsangraha Tika Part_2

Author(s): Chandrashi Mahattar, Malaygiri
Publisher: Shravak Hiralal Hansraj

Page 324

पंचसं
टीका
॥ ६८६ ॥
यति, ततः सूक्ष्मसंपरायचरमसमये एतासामुत्कष्टं प्रदेशसत्कर्म प्राप्यते ॥ १५६ ॥
॥ मूलम् ॥ - जो गुक्कोसेहिं । देवनिरयानगारा परमाए | परमं पएस संतं । जा पदमोदयसम सो ॥ १५७ ॥ व्याख्या - नत्कृष्टया बंधाया उत्कृष्टेन च योगेन देवनारकापोः परमायामुत्कृष्टायां स्थितौ बढायां तावत्कृष्टं प्रदेशसत्कर्म प्राप्यते, यावत्तयोः प्र थम उदयसमयोजयति किमुक्तं जवति ? बंधादारभ्य उदयप्रयमसमयं यावद्देवनार कायुरुक्तप्रकारेण येोरुत्कृष्टं प्रदेशसत्कर्म जवति ॥ १५७ ॥
॥ मूलम् ॥ -- सानुगालि नियंगेसु । चेव आगंतु पुढकोमीए ॥ सायबहुलस्स प्रचिरा | व॑र्धते जाव नो वट्टे ॥ १५८ ॥ व्याख्या - शेषायुषी तिर्यङ्मनुष्यायुषी 'पुचकामी एति पूर्व कोट्युपलक्षिते पूर्वकोटिप्रमाणे नत्कृष्टया बंधाया उत्कृष्टेन च योगेन बड़े, बध्ध्वा च नि. Thy जवेषु निजनिजनवे समागत्य सातबहुलः सन् ते आयुषी यथायोगमनुभवति सुखितस्य न नूयांस आयुः पुलाः परिवाटंतीति कृत्वा सातग्रहणं कृतं ततोऽचिराद्वेधांते इतिनृत्पत्तिसमयादूर्ध्व अंतर्मुहूर्नमात्रमेव स्थित्वा मर्तुकामो जातः सन् उत्कृष्टया बंधाया
नाग १
॥ ६८६ ॥