Palipathavali

Author(s): Jinvijay
Publisher: Gujarat Puratattva Mandir Ahmedabad

Page 10

॥ नमो तस्स भगवतो अरहतो सम्मासंबुद्धस्स ॥
पा लि पाठा व ली
१. सुंसुमार-जातक
अतीते बाराणसियं ब्रह्मदत्ते रज्ज कारेन्ते हिमवन्तपदेसे बोधिसत्तो कपियोनियं निब्बत्तित्वा नागबलो थामसम्पन्नो महासरीरो सोभग्गप्पत्तो हुत्वा गङ्गानिवत्तने अरञायतने वासं कप्पोस । तदा गङ्गाय एको सुंसुमारो वसि । अत्थस्स भरिया बोधिसत्तस्स सरीरं 5 दिस्वा तस्स हदयमंसे दोहळं उप्पादत्वा सुंसुमारं आह 'अहं सामि, एतम्स कपिराजम्स हदयमंसं खादितुकामा' ति । 'भद्दे, मयं जलगोचरा, एस थलगोचरो, ति किं तं गाहितुं सक्खिस्सामा' ति । 'येन तेन उपायेन गण्ह, सचे न लभिस्सामि मरिस्सामी'ति । तेन हि
मा भायि, अत्थेको उपायो ति खादापेस्सामि तं तस्स हदयमंसं ति 10 सुसुमारि समस्सासेत्वा बोधिसत्तस्स गङ्गाय पानीयं पिवित्वा गङ्गातीरे निसिन्नकाले सन्तिकं गत्वा एवमाह-वानारन्द, इमस्मि पदेसे कसटफलानि खादन्तो किं त्वं चिण्णट्ठाने येव चरसि, पारगगाय अम्बलबुनादीनं मधुरफलानं अन्तो नत्थि, किं ते तत्थ
गन्त्वा फलाफलं खादितुं न वट्टतीति । कुम्भीलराज,गङ्गा महोदिका 15 वित्तिण्णा, कथं तत्थ गमिस्सामी'ति। 'सचे गच्छसि अहं तं मम पिट्टि
आरोपेत्वा नेस्सामी' ति । सो तं सद्दहित्वा 'साधू ' ति सम्पटिच्छित्वा तेन हि एहि, पिठिं मे अभिरूहा' ति च बुत्ते तं अभिरूहि । सुंसुमारो थोकं नेत्वा उदके ओसीदापेसि । बोधिसत्तो सम्म, उदके मं ओसीदापेसि, किं नु खो एतं' ति आह । ‘नाहं तं धम्मे सुधम्म
तीरमार समस्सासेत्वा पायो ति खादापेसाम मारस्सामीपतिमा ति