________________
* घटतंसे घटतंसानभ्युपगमविचार:
३११
वहारभ्रमप्रमात्वानुरोधेन प्रतियोगिमत्तानवगाह्यधिकरणबुद्धरधिकरणे विषयतया सत्त्वेऽपि घटाद्यभावलेन तत्राऽसत्त्वात्, यथा परेपां घटध्वंसस्य घटाद्यत्यन्ताभावत्वेन स्वात्मनि सत्त्वेऽपि घटध्वंसत्वेन तत्राऽसत्त्वं, 'घट वंसे घटो ध्वस्त' इत्यप्रत्ययात् ।
-----------------भानुमती ------------------- शब्दाधिकरणमानगोचरखदिस्वरूपघटाभावलब्देः प्रमात्तेऽपि घतमण्डिताधिकरणे घटाभावावहा स्पभमत्वमितरग च प्रमात्वमित्येवं अभावव्यवहारथम-प्रमात्वानुरोधेन प्रतियोगिमतानगाह्यधिकरणबुन्देः = घटतत्वानवगाहिभतलादिधियः अधिकरणे घटाहाधिकरणे भूतलादौ विषयतया = लौतिकविषयतासम्बन्हो ना भूतलस्वरूपमागविषयकलुब्दित्वेन रूपेण सत्वेऽपि घटाद्यभावत्वेन रूपेण तत्र भूतनादौ असावात् । इत्था भमात्मकघटामातगतहारविषये भूतलादौ घटामातत्वेन रूपेण शुदभूतलादिगुदरसत्वात् तमामावयवहारस्य प्रतियोगिमत्वावगाहाकराणबुदिबाध्यत्वोपपतिः । ततश्च प्रात् सुष्वतं-> प्रतियोगिमत्वज्ञानारत बाधकत्वेन बाधावतारदशायामभावव्यवहाराभावात् <- इति (हश्यतां 398 तमे पष्ठ प्रथमपड़वती) । न च घरति घटवतानवगााधिकरणबुब्दैः विषयतासम्बोन ताहशब्दित्वेन रूपेण ततित्वे कथा घटाभावत्वेन रूपेण वतितेति शनीयम, पतो यथा परेषां = अमावाधिकरणकामावरपाधिकरणस्वरूपत्ववादिना सौगालिकादीनां मते 'घरतंसे घटो नास्तीति व्यवहारात् लाघवसहकारात्त सिन्दप स्वात्मकघतात्यन्ताभावाधिकर गरम घटध्वंसस्य घटाद्यत्यन्ताभावत्वेन रूपेण स्वात्मनि सत्त्वेऽपि = तित्वेऽपि घटध्वंसत्वेन रूपेण तत्र = स्वात्मनि असत्वं = :अतित्वं स्वीकिराते, 'घटध्वंसे घटो ध्वस्त' इत्यप्रत्ययात् तथा प्राभाकरमतेऽपि 'घरवति घटाभावगवहारो भम' इति व्यवहारात् तविषलीभूते भूतलादी शुदभूतलबुन्दः, ताहशब्दित्वरूपेण लौकित.विषलतासम्बन्धोन सत्वेऽपि घटालताभावत्वेन रूपेण ताऽसत्तमतिदमेवेति तात्पर्गम् । एतेन -> घटशून्य घनवगाहि-भूतलमागधियो घटवत्वगहाणे बाधात्प्रमात्तापग्रहस्ता घटामावब्यवहारे <-इत्यापि प्रत्याख्यातम्, विषयतासम्बन्होन पतामातत्वेन पपेणाधिकरणनिष्ठाला: शब्दभूतलबुब्दैः घलाऽसंसर्गाजहाऽपेक्षया बलवत्तेनाऽबाध्यत्वाम्गुपगमात् ।
ा सर्वत्र वस्तुतोऽत्यतामाले प्रतियोगिमनधितराणज्ञानस्वाऽप्रसिध्देः कथं घटतन्दतलबन्दिमा भूतलबुदिलाभात: स्यात्, यथा पर पर्वतादौ कदापि न घरसंगोगो जातस्ता घामातब्यवहारो दर्पत: स्यादित्याशहायां प्राभाकरा: कल्पान्तरमावेदन्ति -> यदवेति । वस्तुगत्या य: महानसादिः प्रतियोगिमान = घटादिविशिष्ट: तज्ज्ञानभिग्नं = घटादितिशिष्टमहाजसादिज्ञानामि अधिकरणज्ञानं = पर्वत-भूतलादिज्ञान एव तदभाव: - વિરોધનું મૂળ છે વ્યવહારજનક બુદ્ધિનો વિરોધ. પ્રસ્તુતમાં ઘટાભાવના વ્યવહારનું કારણ છે ઘટવત્તાઅનવગાહી ભૂતલસ્વરૂપવિષયક બુદ્ધિ અને ઘટવ્યવહારનું કારણ છે ઘટાવગાહી ભૂતલવિષયક બુદ્ધિ. બન્ને બુદ્ધિ વિષયના સંબંધથી એક જ ભૂતલમાં રહે છે. માટે તે બે વચ્ચે વિરોધ કહી શકાય તેમ નથી. આથી જ તમૂલક વ્યવહારોમાં પાગ વિરોધ નહિ રહે. ઉપરોક્ત બન્ને બુદ્ધિઓમાં પ્રભાવ વિદ્યમાન છે. તેથી તે બેમાંથી એક બુદ્ધિને પ્રમાં અને બીજી બુદ્ધિને અપ્રમ કહીને પાગ તેઓમાં પરસ્પર વિરોધનું ઉ૫પાદન કરવું પ્રભાકરમને શક્ય નથી. માટે જ ‘ઘટાભાવવાનું ભૂતલ' આ વ્યવહારને ‘ઘટવાનું ભૂતલ' આવા વ્યવહારથી બાધિત કહીને અર્થાસંવાદિત્વનું ઉપપાદન હમાણાં ઉપર કરવામાં આવેલ છે, તે બરાબર નથી <– તો આના સમાધાનમાં પ્રભાકરમિથના અનુયાયી તરફથી એમ જાણાવવામાં આવે છે કે વિષયતાસંબંધથી ઘટાવગાહી ભૂતલજ્ઞાનના અધિકારો ભૂતલમાં જ ઘટાનવગાહી ભૂતલજ્ઞાન રહે છે. છતાં પણ તેની સત્તા = વિદ્યમાનતા નાદશબુદ્ધિત્વરૂપે હોય છે, નહિ કે ઘટાભાવત્વરૂપે. આથી એવું માનવું અનિવાર્ય છે કે ઘટાવગાહી ભૂતલજ્ઞાનકાલમાં ભૂતલમાં ઘટાભાવવ્યવહારને ભ્રમ માનવામાં આવે છે અથવા તે બ્રમાત્મક છે. માટે ઘટાવગાહી ભૂતલજ્ઞાનકાલમાં ઘટાનવગાહી ભૂતલજ્ઞાન વિષયના સંબંધથી ભૂતલજ્ઞાનરૂપે ભૂતલમાં રહેવા છતાં ઘટાભાવત્વરૂપે ભૂતલમાં નથી રહેતું-આવું માનવું આવશ્યક છે-આ રીતે ‘ઘટવાનું ભૂલ’ આ જ્ઞાન અને “ભૂતલ' આ જ્ઞાનમાં ઘટવદ્ભૂતલ જ્ઞાન અને ઘટાભાવસ્વરૂપે વિરોધ માનવાથી ઉપરોકત સમસ્યાનું સમાધાન સુલભ થઈ જાય છે. અહીં એવી શંકા કરવામાં આવે કે -> જયારે વિષયના સંબંધથી ભૂતલસ્વરૂપમાત્રવિષયક બુદ્ધિ શુદ્ધભૂતલબુદ્ધિત્વસ્વરૂપે ભૂતલમાં રહે છતાં ઘટાભાવરૂપે તે ત્યાં ન રહે - આવું કેવી રીતે માની શકાય ? કાં તો બન્ને સ્વરૂપે ભૂતલસ્વરૂપમાત્ર અવગાહી બુદ્ધિ વિષયતાસંબંધથી ભૂતલમાં રહેવી જોઈએ અને કાં તો બેમાંથી એક પાગ સ્વરૂપે ન રહે. પક્ષપાત શા માટે કરવો ? <– તો તેનું સમાધાન એ છે કે જે રીતે તૈયાયિકમને ઘટધ્વંસમાં રહેનાર ઘટાત્યન્તાભાવને લાઘવ સહકારથી ઘટધ્વંસ२३५ मानवामोसावे.माथी यसमा यस पायान्यन्तामार-१३ रहेछ, राग 'घटध्वंसे घटो नास्ति' माया प्रामागिले. परंतु समां बस सत्१३पे रातो नथी, म 'घटध्वंसे घटो ध्वस्तः' भावी प्रतालिनी थनी. मतला એ છે કે જેમ ન્યાયમતે ઘટબંસમાં ઘટāસ ઘટાન્નાભાવસ્વરૂપે રહેવા છતાં ઘટäસસ્વરૂપે રહેતો નથી. તેમ પ્રભાકરસંપ્રદાય મુજબ ઘટમંડિત ભૂતલમાં શુદ્ધભૂતલબુદ્ધિ નાદશબુદ્ધિત્વ રૂપે રહેવા છતાં પાગ ઘટાન્નાભાવત્વરૂપે રહેતો નથી. માટે ઘટવિશિષ્ટ ભૂતલમાં થનાર ઘટાભાવનો વ્યવહાર ઘટવત્તાજ્ઞાનથી બાધ્ય બની શકશે.
x प्रतियोगिभज्ञानथी भिन्न अधिशज्ञानस्व३५ मलाव - प्रलापुर
