________________
૨૧
૨. શ્રી રસિકભાઈ પરીખને પત્ર
પ્રિય આત્મબંધુ રસિકભાઈ,
કસ્ટમ બંગલો, ગુંદી,
તા. ૧૧-૩-૧૯૫૦
હવે કાળુ પટેલના ખૂન અંગે.
આ બે જણ (જૂની)ની પાછળ કોઈનો હાથ ન હોય તે માનતાં મન અચકાય છે. એટલે આ બાબતમાં ત્યાં અને અહીં બહુજ કાળજીપૂર્વક ઝીણવટથી તપાસ થાય એ જરૂરી છે. એમ તો મને લાગે છે. આ અંગે હું પ્રિય મોરારજીભાઈને લખું એ (બધી રીતે જોતાં) હાલ ગળે ન ઊતર્યું એટલે એ બધું બન્ને સ૨કા૨ો અને બન્ને સરકારોની પોલીસ સ્વયંસૂઝ પ્રમાણે કરે તે જ વધુ યોગ્ય ગણાશે, તમો જે સ્થાન ઉપર છો અને આ બાજુ પ્રિય મોરારજીભાઈ જે સ્થાન ઉપર છે. તે જોતાં તમારા બન્નેની ફરજ તમને પોતાને સૂઝવી જોઈએ. અને તમોને યોગ્ય લાગે તો તમો સીધું પણ મોરારજીભાઈને લખી શકો છો. મારે પોતાને તો તમો જાણો છો કે એક સ્વતંત્ર દૃષ્ટિની વાત છે. ઝીણવટથી તપાસ ક૨વા ઈચ્છું, પણ એનો ન્યાય આપવાની વાત કે શિક્ષા કંઈ જાતની કરવાની તે વાત મારા હાથમાં નહિ રહેવાથી પોલીસના કામમાં મારી દૃષ્ટિ જાળવી પૂરતી નૈતિક મદદ કરવાનું જ મારા જેવાને ફાળે આવે છે.
ખૂનીઓ મારી, શ્રી મહારાજ તથા પંચોની રૂબરૂ કબૂલ કર્યા પછી ફર્યા છે. તે વસ્તુ મને બહુ અચંબો ઉપજાવે છે. અને હવે પોલીસને પોતાનું કામ પોતાની રીતે પુનઃતપાસી આગળ ચલાવવાનું સૂચવે છે. મેં મારું નિવેદન પોલીસને સંપૂર્ણ આપી દીધું છે. શ્રી રવિશંકર મહારાજ પણ આપશે. વિ.વા.માં આ કિસ્સો કબૂલાતની વાત વગેરે આવેલ છે. તે વાંચ્યો હશે. દાર્શનિક પુરાવામાં મુખ્ય તો શ્રી રાણાભાઈ હરિજન છે. તેને મેં ઠીકઠીક કહેલું. પણ તમો હરિભાઈ (રાણાભાઈના પુત્ર)ને બોલાવી આખી વાત યથાર્થ રીતે પોલીસને કહે અને એમ નહીં તો કોર્ટમાં કહે. તેવું સૂચવશો. હું એ દિશામાં નૈતિક રીતે તો પ્રયત ક૨વા ઈચ્છું જ છું.
બાકી હું તા. ૧૩ના બળોલ, તા. ૧૪ હડાળા થઈ તા. ૧૫મીએ ધોળી જવા ઈચ્છું છું. ધોળીમાં (કોઠ ફોજદા૨) કદાચ આવશે. ત્યાં તે વખતે ત્યાંની પોલીસને મોકલવી હોય કે આપને જાતે આવવાની જરૂર લાગે તો તેમ કરશો.
‘સંતબાલ'
ન્યાયનું નાટક
