________________
તૃતીય નિહ્નવ અવ્યક્તવાદી :
• ૫૩ : અસર થઈ. તેમની ચિત્તવૃત્તિ વિહવળ બની ગઈ. વારંવાર દૃષ્ટિ સામે આ બનાવ ખડો થવા લાગ્યો. છેવટે અમુક કાચા મનવાળા મુનિઓએ એકઠા મળી રત્નાધિક-પર્યાયવૃદ્ધ મુનિ આને વજન કરવા વગેરેનો વ્યવહાર છોડી દીધું ને કહેવા લાગ્યા કે “અમને શી ખબર પડે કે આ મુનિઓ જ છે ને દેવ નથી ? આજ સુધી તો ચોથે ગુણસ્થાનકે વતતા અવિરત આચાર્યને વંદનાદિ કરી મિથ્યા-આચરણ કર્યું, મૃષાવાદની પુષ્ટિ કરી ને સંયમને દૂષિત કર્યું, પણ હવે શા માટે તેમ કરવું જોઈએ ? આચાર્ય સર્વ વ્યવહાર સારી રીતે કરતા હતા. અમને ખબર પણ ન પડી કે આ મુનિ નથી પણ દેવ છે, તે હજુ પણ આ સર્વમાં શી ખબર પડે કે અમુક મુનિ નથી પણ દેવ છે. માટે સૌથી સારું એ છે કે જ્યાં સુધી પાક નિર્ણય ન થાય ત્યાં સુધી કોઈને પણ વદનાદિ ન કરવાં, જેથી લાભ ન થાય તા કાંઈ પણ દેષમાં તે ન પડાય. દેષના ભાગી થવા કરતાં લાભ આછો થાય તે વધારે ઉત્તમ છે.
અશિક્ષિત મુનિઓની આવી અયુક્ત વિચારણું અને ગેરવ્યાજબી વર્તન જોઇ સ્થવિર મુનિઓને દુ:ખ થયું. સ્થવિરાએ ઘણુ યુક્તિ-પ્રયુક્તિપૂર્વક તેઓને સમજાવ્યા. આ સમ્બ ધમાં બન્ને વચ્ચે ઘણી લાંબી ચર્ચા ચાલી, પરંતુ મુનિઓ સમજ્યા નહિં, કદાગ્રહ છેડ્યો નહિં. વૃદ્ધ મુનિઓએ વિચાર્યું કે કઈ રીતે આ સમજે એવું નથી માટે હવે આપણે એમની સાથેના સમ્બન્ધનો ત્યાગ કર જોઈએ. સડેલ પાન ગમે તેવું સુન્દર હોય તે પણ ત્યજી દેવું જોઈએ. નહિં તે બીજા અનેકને બગાડે છે. આચારભ્રષ્ટ કરતાં વિચારભ્રષ્ટ આત્મા
* આ કથા-વિભાગ પછી, શાસ્ત્રાર્થ-વિભાગમાં તે સર્વ ચર્ચા આપેલ છે. Jain Education International For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
