________________
: ૧૭૨ :
નિહ્નવવાદ: પચ્ચકખાણના વિષયમાં પણ પૂ. વિધ્યમુનિ અને ગેબ્રા માહિલ વચ્ચે નીચે પ્રમાણે મતભેદ થયે.
ગેષ્ટા માહિલ–તમે મને પ્રત્યાખ્યાન પૂર્વના વિચારે દર્શાવ્યા તેમાં સંસારથી વિરક્ત થઈ મુનિ ધર્મને સ્વીકારતા આત્માઓને જે પ્રત્યાખ્યાન સૂત્ર સંભળાવાય છે તેમાં તમારે ને મારે મતભેદ છે. તે સૂત્ર તમે આ પ્રમાણે કહે છે. करेमि भन्ते ! सामाइयं, सवं सावजं जोगं पच्चक्खामि, जावजीवाए, तिविहं तिविहेग, मणेणं वायाए कायेणं; न करेमि न कारवेमि करन्तंपि अनं न समणुजाणामि, तस्स भन्ते ! पडिकमामि निन्दामि गरिहामि अप्पाणं वोसिरामि॥
“હે ભગવન સામાયિક કરું છું. સર્વ પાપ વ્યાપારનું પ્રત્યાખ્યાન ( ત્યાગ પ્રતિજ્ઞા) કરું છું. જ્યાં સુધી જીવું ત્યાં સુધી, ત્રિવિધ ત્રિવિધ (ત્રણ ત્રણ પ્રકારે તે આ પ્રમાણે ). મન, વચન ને કાયાથી, (પાપ) કરીશ નહિં, કરાવીશ નહિં ને કરતા એવા અન્યને સારા માનીશ નહિ, હે ભગવન્! તેથી (પાપથી હું) પાછો ફરું છું. (તેને-પાપવાળા મારા આત્માને હું) નિન્દ છું-હું છું. અને તેવા) આત્માને ત્યાગ કરું છું. તમે કહેલ આ સૂત્રમાં “સાવકીલા પદ કહે છે તે ઉચિત નથી.
વિધ્યમુનિ-“ગાવવા! ' કહેવાથી શું દોષ આવે છે? કે જેથી તમે તેને નિષેધ કરો છે.
ગેષ્ઠા માહિલ-આગમમાં જે જે પ્રત્યાખ્યાને બતાવ્યાં છે તે સંપૂર્ણ ફળ દેનારા ત્યારે જ થાય છે કે જે તે પૂર્ણ વિધિપૂર્વક પાળવામાં આવે. દૂષિત પ્રત્યાખ્યાનથી લાભને બદલે ગેરલાભ થાય છે. અપવાદ-છૂટ રાખવી, મર્યાદા–અમુક સમય
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
WWW.jainelibrary.org
