Navpad Prakaranam

Author(s): Yashovijay Upadhyay,
Publisher: Devchand Lalbhai Pustakoddhar Fund

Page 690

श्रीनव०बृह-
वृत्ती । संलेखनायो
.३३०॥
सणनिसण्णो ॥ ३३ ॥ धम्मं कहेइ भयवं सदेवमणुयासुराए परिसाए । तं ओहीए आभोइऊण सा आगया दोषे पंड
रार्या कथा तत्थ ॥ ३४ ॥ वंदित्तु भावसारं हत्थिणिरूवं विउव्विउं पच्छा । धम्मकहाअवसाणे छेरती देसए नढें ॥ ३५ ॥ णार |एत्थंतरंमि पुच्छइ जाणंतुवि गोयमो जिणं पयओ। किं सामि ! इमं ? सामीऽवि कहइ तो नीऍ पुवभवं ॥ ३६॥ | गा.१३३ भणइ य अन्नो थेवं मा काही साहसाहणीमज्झे । मायं तेणेवमियं छेरता दसई नटुं॥ ३७ ॥ अण्णे भणंति मया सद्देणं वायकम्ममोक्खं सा । कुणमाणा नट्टविहिं पदसिया तत्थ पसिणाई ॥ ३८ ॥ तो गोयमेण पुणरवि पुढे कइया णु पाविही मोक्खं ? । भणियं जिणेण एत्थं पालिय पलिओवमं आउं ॥ ३९ ॥ एत्तो चुया विदेहे| मणुयत्तं पाविऊण बोहिं च । सासयसोक्खं मोक्खं पाविस्सइ गोयमा एसा ॥ ४० ॥ इति पण्डुरार्याकथानकं समाप्तम् ॥
अत्र च संभतिसाधनिंदानशल्ययोगेन पण्डरार्यायाश्च शल्यसम्बन्धेन बालमरणात् दुःखपरम्परेति विज्ञाय । बालमरणपरिहार एव यतितव्यमित्युपदेशगों दोषद्वारगाथाभावार्थः ॥ सम्प्रति गुणद्वारं, तत्रेयं गाथा
एकं पंडियमरणं छिंदइ जाईसयाई बहुयाई । दिलुतो महसयगो मंडुक्को नंदजीवो वा ॥ १३३ ॥
For Private Personal Use Only
in Eden in