________________
અંબાજી જવા નીકળ્યા. તેઓ કારમાં આગળ વધી રહ્યા હતા ટ્રેન આવી રહી હતી. યુવાનને લાગ્યું કે આજે તો આપણા ત્યારે માર્ગમાં હથિયારધારી આઠ-દસ લોકોનું ટોળું કારને સોએ વર્ષ પૂરા થવાના ! તેણે પોતાના પ્રિય નવકાર જાપનું ઘેરી વળ્યું અને આ ટોળાએ પહેલા તો તેમની કારના કાચ સ્મરણ શરૂ કર્યું. કોણ જાણે શું બન્યું. કોઇ અજ્ઞાત વ્યક્તિએ તોડી નાખ્યા અને કારમાંથી સૌને બહાર આવવા કહ્યું. એ તેને પાટા ઉપરથી ઉચકીને બાજુની જમીન પર મૂકી દીધો. સમયે સો નવકાર મંત્રનું સ્મરણ કરવા લાગ્યા. તેમની કારમાં ટ્રેન તો સડસડાટ ચાલી ગઇ. પેલો યુવાન બચી ગયો. તે આ ઘટના સમયે દાદાના દરબારે કેસેટ વાગતી હતી. ડ્રાઇવરે યુવાને તપાસ કરી પણ તેને બચાવનારનો કોઇ પત્તો લાગ્યો આ કેસેટનું વોલ્યુમ ફેરવી અવાજ મોટો કર્યો અને સોને નહિ. ટ્રેનમાંથી પડવા છતાં તેને કોઇ ઇજા થઇ નહિ અને નવકારની ધૂન સંભળાવા લાગી. સૌ કારમાંથી બહાર આવ્યા. પાટા પર ટ્રેન આવવા છતાં તેનો ત્વરીત બચાવ થયો. આ સૌના મુખમાં નવકાર હતો. કોણ જાણે શું બન્યું. આ લોકો નવકારનો પ્રભાવ નહિ તો બીજું શું ? પેલો યુવાન તો કારમાંથી બહાર આવ્યા અને પેલા લુટારુઓનું ટોળું મુઠ્ઠી હસતો હસતો પોતાના કામ પર ચાલ્યો ગયો. આ ઘટનાથી વાળીને નાસવા લાગ્યું. જોતજોતામાં તેઓ અદ્રશ્ય થઇ ગયા. ફલિત થાય છે કે જેના હૈયામાં સતત નવકારનો વાસ હોય પરિવારના સૌ સભ્યો હવે હોશમાં આવ્યા. સૌએ પરમ શાંતિ તેનું કોઇ કશું બગાડી શકે તેમ નથી. નવકાર મંત્ર માત્ર અનુભવી. સૌને લાગ્યું કે આ તો નવકાર મંત્રનો જ ચમત્કાર ! જીવનદાતા જ નહિ મોક્ષદાતા પણ છે તેવી આપણા તેમણે જ આપણને સૌને બચાવ્યા અને લૂટારાને ભગાડ્યા. શાસ્ત્રકારોની વાત યથાર્થ છે... આમ નવકારનું શરણું લેનારને નવકાર સહાય કરે જ છે તે
-નગીનદાસ વાવડીકર (મુલુન્ડ) આ ઘટનાથી સિદ્ધ થયું.
માનો મૂકી ખોળો...માસીને શીદ ખોળો ? | થોડા વર્ષ પહેલા રાજકોટ શહેરમાં પ્રભુજીની પ્રતિષ્ઠા
થોડા જ વર્ષ પૂર્વેની આ ઘટના છે...અને તદ્દન અંજનશલાકા મહોત્સવ યોજાયેલ. તે સમયે ૫.પં. શ્રી સત્ય, પરમકૃપાળુ પૂ. ગુરુદેવ શ્રી અભયસાગરજી મ.સા. જયશેખરવિજયજી મ.સા. ની નિશ્રામાં શ્રી જયંતભાઇ ત્યારે પાલિતાણામાં બિરાજમાન હતાં... ‘રાહી'ના નવકાર જાપ અનુષ્ઠાનનું આયોજન પણ થયેલું. પૂ. ગુરુદેવશ્રીના ખાસ અનુરાગી વીરેન્દ્રભાઇ, આ જાપમાં બોરીવલી રહેતા એક યુવાને પણ ભાગ લીધો પાટણમાં ભારતી સોસાયટીમાં તેઓ રહે. તેઓના પિતાશ્રી હતો. આ યુવાને ભાવપૂર્વક આ નવકાર જાપ અનુષ્ઠાન પૂર્ણ નરોત્તમભાઇ ઉત્તમ-શ્રાવકનું જીવન જીવે. આ ઉમરે વેપાર કર્યું અને એક નિયમ લીધો કે હંમેશા બાર નવકાર ગણીને જ અને પરિવારના વહેવારથી તદ્દન નિવૃત્તિ લઇ લીધેલી. આખો ઘરની બહાર નીકળવું. આ યુવાનને નવકાર મંત્ર પ્રત્યે અપૂર્વ ‘દિ ધર્મકરણીથી જ વ્યતિત કરે અને એમાં ય સામાયિકમાં શ્રદ્ધા પ્રગટી. ઘરમાં તો તે નવકારનું સ્મરણ સદેવ કરતો જ લગભગ સમય ગાળે ! જૈન ધર્મનું વાંચન અને સ્વાધ્યાય પરંતુ કામધંધાના સમયે પણ તે નવકાર મંત્રને ભૂલ્યો નહિ. પણ સારો એવો કરે. નવકારનું સ્મરણ સતત તેણે ચાલું રાખ્યું.
પરંતુ એક દિ અશાતા વેદનીય કર્મે જોરદાર હુમલો એક વખત તે લોકલ ટ્રેનમાં બોરીવલીથી મુંબઇ જઇ કર્યો. મસ્તિષ્કના જ્ઞાનતંતુઓને એકદમ જ નબળા પાડી રહ્યો હતો. ટ્રેનમાં ગીર્દી સખત હતી. બારણા પાસે જ તેને દીધા...ધીરે ધીરે એમની વિસ્મરણની શક્તિ વધતી ગઇ...એ જગ્યા મળી હતી. ટ્રેન ચાલુ થઇને કોઇનો જોરદાર ધક્કો એટલી હદ સુધીની કે પાંચ-છ મિનિટ પૂર્વની ઘટના કે વાત લાગવાથી તે યુવાન સીધો ટ્રેનમાંથી ફેંકાઇને પાટા પર પડ્યો. પણ યાદ ન રહે. રોજના ઢગલાબંધ સામાયિક કરનારા આ યુવાન જે પાટા પર પડ્યો હતો તે પાટા ઉપર જ ધસમસતી નરોત્તમભાઇ સામાયિકની વિધિ તો ભૂલી ગયા પણ
એક સદ્ગૃહસ્થ તરફથી (ઘાટકોપર)
૧૮૬
