________________
મહાસતી અંજના
૧૩
તમારી સાસુએ કલંક ચઢાવ્યું. પણ તમે નિર્દોષ છો, એટલે શો વાંધો છે ? તમારાં માતપિતા સાચી હકીકત જાણશે ને તમને કાંઈ વાંધો નહીં આવે. એટલે અંજના ચાલી. રાજમહેલના બારણે આવી, એક સેવક જોડે પોતાના પિતાને ખબર મોકલ્યા.
રાજકુમારીની આ હાલત જોઈને સેવક અચંબો પામ્યો. તેણે જઈને અંજનાએ મોકલેલો સંદેશો કહ્યો. રાજા વિચારમાં પડી ગયો. વગર પરિવારે, વગર ખબર મોકલ્યું આવી હાલતમાં પુત્રી કેમ આવી હશે ! માણસનું કાંઈ ન કહેવાય ! જો આવી પુત્રીને હું સંઘરીશ તો પ્રજા પણ ખરાબ ચાલે ચાલશે. પછી એને હું શી રીતે અટકાવી શકીશ? માટે એવી પુત્રીનું મોટું પણ મારાથી ન જોવાય. ગમે તેમ હોય, પણ આ પુત્રીને આપણાથી ન જ રખાય. આમ વિચાર કરી તેને ગમે ત્યાં ચાલ્યા જવાની આજ્ઞા કરી. દ્વારપાળે રાજાનો હુકમ બજાવ્યો. માને ખબર પડી, પણ રાજાના હુકમની ઉપરવટ શું જવાય ! ભાઈઓ પણ કાંઈ ન બોલ્યા.
ભૂખથી પીડાયેલી, થાકથી લોકપોથ થઈ ગયેલી ને સહુએ તજેલી અંજના નગરમાંથી બહાર નીકળીને ચાલવા લાગી. અંજનાના પગે હવે લોહીની ધારો થાય છે. શરીર લથડિયાં ખાય છે, છતાં તેણે કહ્યું: ‘વસંતમાળા ! હવે તો કોઈ દૂર જંગલમાં ચાલો. આ નિર્દય માણસોનાં મોં જોવા ગમતાં નથી.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
