________________
જૈન બાલગ્રંથાવલિ શ્રેણી : ૧ - ૪
લાગી. વસુમતી અહીં ઘર ગણીને જ રહેવા લાગી. પોતાનાં મીઠાં વચનથી ધનાવહ શેઠને તથા બીજાઓને આનંદ આપવા લાગી. એનાં વચનો ચંદન જેવાં શીતળ હતાં એટલે શેઠે તેનું નામ પાડ્યું ચંદના.
૨૬
ચંદના જુવાન થઈ. ફૂટડી તો હતી જ. અને જુવાન થઈ એટલે તેનું રૂપ ખીલી ઊઠ્યું. આ જોઈ મૂળા શેઠાણી વિચા૨વા લાગ્યાં, શેઠ આને દીકરી કરીને રાખે છે, પણ એના રૂપથી મોહિત થઈને જરૂ૨ તેને પરણશે. અને જો તેમ થાય તો મારું જીવતર ધૂળ મળ્યું.' આવા આવા વિચારોથી મૂળા શેઠાણી ચિંતામાં પડ્યાં.
ગ્રીષ્મ ઋતુ આવી છે. માથું ફાડી નાખે તેવો તાપ પડે છે. ધૂળના ગોટેગોટા ઊડે છે. અંગારા જેવો પવન ફૂંકાઈ રહ્યો છે. બિચારાં પશુ-પક્ષીઓ પણ તાપથી ત્રાસ પામી રહ્યાં છે.
આવા વખતમાં તાપથી કંટાળીને શેઠ ઘેર આવ્યા. આમતેમ જોયું, પણ પગ ધોનાર કોઈ નોકર હાજર નહિ. ચંદના આ વખતે ત્યાં ઊભી હતી. તે સમજી ગઈ. ખૂબ વિવેકી હોવાથી જાતે પાણી લાવી પિતાના પગ ધોવા લાગી. માથું નમાવીને પગ ધોતાં તેનો કાળો ભમ્મર ચોટલો છૂટી ગયો ને નીચે કાદવમાં પડ્યો. શેઠે જોયું કે ચંદનનો ચોટલો કાદવમાં પડ્યો છે, એટલે તેને લાકડીથી ઊંચો કર્યો ને પ્રેમથી બાંધી
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
