Madanrekha Akhyayika

Author(s): Jinbhadrasuri, Bechardas Doshi
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 208

उच्छ्वासः ]
मदनरेखा-आख्यायिका
१२९
नाथः, शक्रसामानिकस्त्रिदशर्वरः पुण्यैरद्यैव जातोऽसि । अवलोकयत - वेवेते' रमणीरमणीयतराङ्गणा रत्नमयाः प्रासादाः, एताः कनकाम्बुजरजःपुञ्जपिञ्जरिताऽमृतपरिपूर्णाः क्रीडादीकाः, एते रत्नशिखराः सुवर्णवपुषः क्रीडागिरयः, एताः समुच्छलदतुच्छस्वच्छतरङ्गसङ्गताः केलितरङ्गिण्यः, एतानि नित्यं कुसुमफलकलितानि केलिकाननानि, इदं च विचित्रमणि - गणरमणीयमास्थानम् । एताश्चामर - मुकुर - तालवृन्तभूषितपाणयस्तव दर्शनोत्सुका वारनार्यः । एष प्रेक्षणकरसामृतपराभृतसमुद्रगर्वसर्गे गन्धर्ववर्गः' इत्यादि आकर्णयन्नेव दत्तोपयोगोऽवधिज्ञानेन सकलमपि पूर्वभवस्वरूपमज्ञासिषम्, प्रियोपदिष्टं जिनधर्मफलमिदमिति ध्यात्वा चाभिषेकोद्यतं त्रिदशलोकमपहाय गुरुबुद्धयैवागतोऽहं एतां वन्दितुम् । वन्दिता च प्रथममियमेवेति ।
धनमनिधनमेव तेन दत्तं निरवधिराज्यमपीह तेन दत्तं
सुरपतिपदमङ्ग ! तेन दत्तं य इह ददौ किल बोधिरत्नमेकम् । यो येन शुद्धधर्मे निवेशितः संयतेन गृहिणा वा
तस्य स एव गुरुः स्यात् जिनेन्द्रधर्मप्रदानेन ॥ ३१३॥
[
ततोऽभ्यधीयत विद्याधरेण- साधु साधु श्लाध्यैव तवोचितचारितेयं, वर्णनीयैव तैवाशुकारितेयं, अनुमोदनीयैव तव कृतज्ञतेयम् । यतः
धन्यास्त एव भुवनैकविभूषणं ते
ते वन्दनीयचरणाः शरणं भुवस्ते ।
येषां वपुर्धन पवित्रकलत्रमित्र
पुत्रादपि प्रियतमेह कृतज्ञतैव ॥ ३१४॥
तदनेन तवाऽऽकूतश्रवणेन अमुना चस्थानविनयविलोकनेन कृतार्थे मम श्रवणेक्षणे । अहो ! जिनधर्मस्य प्रभावातिशयः, तदेतत् सत्यमेव
तावदेव भविनां भवार्णवे दुःखलक्षलहरीविघूर्णना ।
यावदेव न जिनेन्द्रशासनं यानपात्रमिव लभ्यते ध्रुवम् ॥३१५॥
१. वा + एव + एते वैवैते ।
6
२. अत्र 'प्रासादाः सन्ति इति बोध्यम् । ' अवलोकयत ' इत्यस्य ' प्रासादाः ' इत्यनेन कर्मरूपो न संबन्धः । अवलोकयत - यूयं पश्यत एते प्रासादाः सन्ति इति भावः ।
5
1 पुण्यै । 2 ° पिञ्जरामृत' ख । 3 भूषणा । 4 प्रेक्षणिक 5 इत्याक ख । 6 जिनेशध' ख 7 'धरेन्द्रेण ल । 8 तदाशु डे ।
१७
खल ।