Kalyan 1961 01 Ank 11

Author(s): Somchand D Shah
Publisher: Kalyan Prakashan Mandir

Page 27

વીરાને કાપવા માંડયા; પણ તે શાતેા હતેા પુત્રઘાતક અધકને ! અંધા તેા આંધળા બનીતે ઝઝુમી સ્થો હતો. કંઇ વિધાધરાના સંહાર કરતા કરતા તે અનિવેગની સમીપ આવી પહોંચ્યા.
પુત્ર માલીએ પૂછ્યું.
મા, તુ કદી ય હસ્તી તે। દેખાતી જ નથી.' મહા પરાક્રમી માલીની આંખેામાં આંખા પરાવી ઈંદ્રાણીની આંખામાં પાણી ભરાઇ આવ્યાં. પુત્ર ન અધકને પેાતાની નજીકમાં જોતાં જ અનિવેગે જુએ એ રીતે સાડીના પાલવથી તેણે આંખા લૂછી છલાંગ મારી ! નાંખી. પશુ ચકાર માલી પરખી ગયા !
હરણના પરસિદ્ધ જેમ તૂટી પડે!
અધકનું ધડ પરથી માથુ ઉડાવી દીધું!
રાક્ષસીપ અને વાનરદીપના વિધાધરા યારે દિશાએામાં ભાગી છૂટયા.
સુકેશ અને કિષ્કિન્ધિ પાતાલ લંકામાં જછતે
ભરાયા.
પાતાલલકામાં રહેતાં ક્રિષ્કિન્વિને ને પરાક્રમી પુત્ર થયા. એકનુ નામ આદિત્ય અને ખીજાતું નામ સ.
એકવાર કિકિન્ધિ મેગિરિની યાત્રાએ ચાલ્યે 1. મેરુગિરિ પરના શાશ્વતકાલીન જિનેશ્વર પ્રતિમાને તેણે વંદી, પૂછ. યાત્રાના મહાન આનદ તેણે પ્રાપ્ત કર્યાં. પાછા મળતાં આકાશમાંથી તેણે મધુપત જોયા.
મધુપર્વત પરના રમણીય ઉદ્યાનાએ કિકિધિના ચિત્તને હરી લીધું. કિકિન્ધિએ મધુપર્યંત પર અલખેલી નગરી વસાવવાના મનારથ કર્યાં.
અને આ તે। વિધાધર ! જોતજોતામાં તાં મધુપતનાં સુવણુ શિખરો પર કિર્ણિકન્ધ નામનું નગર વસી ગયું. કલ્કિન્ધિ પોતાના સપરિવાર સાથે આવીને ત્યાં વસ્યા. જાણે કૈલાસ પર આવીને કુબેર વસ્યું !
રાક્ષસપતિ મુકેશ પાતાલલકામાં દુ:ખમય દિવસે વ્યતીત કરે છે, તે અરસામાં તેની રાણી ઈંદ્રાણીએ ત્રણ પુત્રરત્નેના જન્મ આપ્યા. એકનુ નામ માલી, ખીજાતું નામ સુમાલી અને ત્રીજાતુ નામ માથ્યવાન.
કલ્યાણુ : જાન્યુઆરી, ૧૯૬૧ : ૮૨૫
ત્રણે ભાઇનુ ગજબનાક ભૂજાબળ હતું. ત્રણે યૌવનમાં આવ્યા, યુદ્ઘકળામાં નિપૂર્ણ બન્યા,
એક દિવસ પ્રાણીને ખૂબ ઉદાસ જોઇ, મેટા
મા, તું રડે છે? શા માટે? શું તારું કાઇએ અપમાન કર્યું છે? શું તારી સામે ક્રાઇ નરાધમે કુદૃષ્ટિ કરી છે? શું તને કોઇ રોગ પીડી રહ્યો છે ? તું કહે. કહેવુ જ પડશે. તારા અમે ત્રણુ ત્રણ પરાક્રમી પુત્રા ઢોઇએ, છતાં તારે આંખમાંથી આંસ પાડવાં પડે. એ અમને શૂળથીય અધિક ખૂંચે છે.'
ઇંદ્રાણીએ સ્વસ્થ થઈ કહ્યું.
બેટા ! આપણું રાજ્ય જ્યારથી બૈતાઢય પર્યંત પરના અનવેગ રાજાએ તારા પિતાને અને તારા પિતાના પરમમિત્ર ક્રિષ્ઠિન્તિ વાનખરને હરાવી પડાવી લીધું. લંકાના રાજ્ય પર પેાતાના આજ્ઞાંકિત નિર્ષાંત’ નામના વિધાધરને બેસાડયા. અને તારા પિતાને અહીં પાતાલલકામાં આવીને રહેવું પડયું. ત્યારથી જ મારા સુખની સંધ્યા આશ્રમી ગઇ છે. જ્યાં સુધી હું દુશ્મનાને....
બસ કર મા, સમજી ગયેા. પિતાના રાજ્યને એ દુષ્ટ નિર્ધાંત વિધાધરને વિનાશ કરીને, લઈને જં ઝ ંપીશું.'
ત્રણે ભાઈઓ પિતાના રાજ્યને પાછુ મેળવવા તડપી રહ્યા. ખાગ્નની જ્વાલાઓની જેમ ગૈરની આગથી તેમનાં મુખ લાલચેાળ બની ગયાં.
યુદ્ધનાં નિશાન ગડગડયાં, નાખતા બજી ઉઠી. લાખા રાક્ષસવીરા લંકાને પુનઃ હસ્તગત કરી લેવા મનગની ઊંડયા.
માલી, સુમાલી અને માલવાને માતા ઈંદ્રાણીને ચરણે મસ્તક નમાવ્યાં અને માતાની શુભ આશિષ મેળવી. કુમારિકાએ કુકુંમના તિલક કર્યાં અને કુમરે વિજયી ખડ્ગ બાંધ્યાં !