________________
કલ્યાણઃ જાન્યુઆરી ૧૯૬૧ ઃ ૮૩૫ સ્નેહસવ હાભિહિત માતપિતાની સાન્નિધ્યતાને અને દંપતિનું શ્રેય વાંચ્છતા હૈયાના નિમળવાંકે છે. માતા અને પિતાના મિલનની આકાંક્ષા ભાવથી તેને સીમ્યા. સમયને દીઈ બનાવી દે છે. આ કારણે જ મન ઉભય દંપતિએ તે ભાવેને દ્રવતા દિલે પ્રવૃત્તિ ઉદ્દબ્રાન્ત છે અન્ય કોઈ કારણ નથી. ઝીલ્યા.
આજદિન સુધી વાત્સલ્ય સુધાવષ વડીલની બે ઘડી સર્વના હદયે સ્નેહવિગના અંધસંભાળ સુખસંગતમાં વિસ્મૃતિને ઠારે મુકી હતી કારે શૂન્ય બની ગયા અને નયન આભલીએ તેને હાથ ધરી જીવનયાત્રાને સફલ કરવા માંગુ છું. ઝળકતા બિન્દુ ઝળહળી ઉઠયાં. આવા ગમગીન
એ....હે...તેમાં આટલી બધી દિલવિડ– સમયે રૂપસેનકુમાર તથા કુમારીએ ભારે પગલે બણું ! આપ તેમ વાંચ્છતા હે તે કઈ પ્રતિ, વિદાય લીધી. કૂળતા નથી. તમારા ગતિશીલ વિચારે શ્રેષ્ઠ કૃધ્ધિ સમૃદ્ધિ અને પરિવાર સહિત કેટલેક કર્તવ્યમત્તાધારી છે. હું પણ સુરસાસુ વડીલેની દિવસે રૂપસેનકુમારે રાજગૃહીની ભૂમિકાએ પગ સેવા માટે તત્પર છું આપ પ્રયાણ માટે દીધે. અને એનું હૈયું ઉત્સુક બન્યું. નિર્ણિત કરે.”
પાયદળ, અશ્વદળ અને સેનાઓના પગલારૂપાસેનકુમારે વિષાદને એક કેણે મૂકી પ્રસ થી રાજગૃહી નગરીની ગગનભૂમિ ધૂલિકાના નવદને વિનયાવનત મસ્તકે, કનકબ્રમ રાજા ગણાથી આરાદિત બની ગઈ. સવનાં પાસે પિતાની જન્મભૂમિ રાજગૃહી નગરી પ્રતિ હર્ષવનિના પડઘાથી વાતાવરણ ગાજતું બન્યું. પ્રયાણ માટે પ્રાથના કરી.
રાજગૃહી નિવાસી કપતિ રાજા મન્મથરાય કનકભ્રમ રાજા રૂપ સેનકુમારની વિનતિ સાંભળતા જ વિષાદમય બન્યા પરંતુ વિચાર્યું કે
આ અણચિંતવ્યા શત્રુનું આક્રમણ જાણી વિમા. પારકી થાપણ કયાં સુધી-કન્યાધન તે શ્વસુર
સણ અનુભવવા લાગ્યા, અને મંત્રી સુબુદ્ધિને
બોલાવી આક્રમણની વાત જણાવી. સુસજજીત ગ્રહની શોભા ગણાય.”
સૈન્યને આદેશ આપી, રૂપરાજકુમારની અગ્રેસરી “યથાવસ્થિત રચના જ શોભામાં અભિવૃદ્ધિ નીચે આફતને દૂર કરવા મે કહ્યું. બીજે દરવાજે કરે છે. લેકવ્યવહારના ઉપેક્ષક કલંકિત બને છે સુબુદ્ધિ ધન મંત્રીને મેકલ્યા એવી રીતે ચારે
જ્યારે એની પ્રવૃત્તિ પગલીએ વિહરનાર વ્યકિત બાજુ રાજગૃહીની રાજ્યધૂરાની રક્ષા માટે સૈન્યકલુષિતતા પામી શક્તા નથી. વ્યવહાર ભૂમિકાનું દળને વ્યવસ્થિત મૂકયું. ત્યારે તેના સ્મરણભડાબંધારણ કે મર્યાદા શ્રેયસ્કરી છે. જીવનમાં રમાં રૂપકુમારની યાદ ઝબુકવા લાગી કે આજે સંગ-વિગ તે સાહજિક છે.
. રૂપસેનકુમાર હેત તે !!! મારી ચિંતાને એ પ્રમાણે વિચારી કનકભ્રમ રાજાએ એને અવકાશ જ ન રહેત. એની બુદ્ધિગતિ, બાહુનિવારી રૂપસેનકુમારને ગમન માટે સંમતિ વયિતા કળાકોશલ્ય
વીર્યતા, કળાકૌશલ્યતા સમક્ષ શત્રુસમૂહ આપી. કનકવતીના શ્વસુરગમનને દિવસ આવી
અંજાઈ જાત. અવસરેચિત કતવ્ય જાણી હૃદયપહોંચે. રૂપસેનકુમારને અને કનકવતીને વિદા
વિદારણ સ્મૃતિને દૂર કરી મન્મથરાય કર્તવ્ય યમાં અનેકવિધ ઉત્તમ આભરણું, વસ્ત્ર, રત્ન,
નિષ્પન્ન થયા. * સેનયા, હાથી, અ વગેરે જીવનવ્યવહારની રાજાને કયાં ખબર હતી કે આજ સ્મૃતિ જરૂરીયાતે પૂરા પાડતા અનેકશા સાધને આપ્યાં નજીકમાં મિલન કરાવી સુમધુરતા રેલાવનારી
