________________
A : કલ્યાણઃ એપ્રિલ, ૧૯૬૦ : ૯૭
ભાવ છે. સામાન્ય રીતે માણસ નવકાર ગણશે, નવકારની સાધનામાં ચોથી વાત મનની પરંતુ તે તેને સમપિત થઈ શકતો નથી, કારણ, ચકીની છે. મિત્રીભાવનાથી મનને શુદ્ધ કરીને “તેનાથી પિતાની સઘળી ઈષ્ટસિદ્ધિ થઈ રહી સાધક નવકાર ગણવા બેસે તે પણ ફરી એ છે.” એવી તેને પ્રતીતિ નથી. “વિ વન્નgr મનમાં બીજે કરે પિસી ન જાય એની તકે. વદુ ? તું નથિ જયગ્નિ = શિર ર સ . દારી જરૂરી બને છે. છાસ્થ માનવીનું મન વસવું પણ વિચાઈ મત્તિપત્તો નમુનો | જગપાણીના જેવું ભાવુક દ્રવ્ય છે, કેઈ નિમિત્ત તમાં એવું કંઈ કાર્ય નથી જે નવકાર સિદ્ધ મળી જતાં એને તદાકાર બની જતાં વાર ન કરી આપે. શ્રી અમરચંદભાઈને શાસ્ત્ર વચલાગતી નથી. માનવી એટલે શરીર, મન અને નથી નહિ પણ પિતાના અનુભવથી આ આત્મા, શરીર અને આત્મા એ બેની વચ્ચે છે પ્રતીતિ થઈ ચૂકી છે તેથી તેઓ નવકામન. એ વકીલ જેવું છે. એને પિતાને કઈ રને ખોળે માથું મૂકી જીવનને બધે ભાર સ્વતંત્ર પક્ષ નથી. એ શરીર સાથે ભળે શરી- નવકારને ભળાવી દે છે, અને માતા, પિતા, રને વિચાર કરે તે શરીરનું-પુદ્ગલનું કર્મ બંધુ, ધન...બધું જ નવકારમાં તેમને મળે છે. , પાસું તર કરે; આત્માની સાથે ભળે–આત્માને “હા મતા પિતા ત્વમેવ, ત્વમેવ બંધુધ વિચાર કરે તે આત્માને જીત અપાવે. શરીરની અને શરીર સાથે સંબંધ રાખતી અન્ય ચીજોની સવા ત્વમેવા ત્વમેવ વિદ્યા દ્રવિણં ત્વમેવ, વિચારણ-ચિંતા કરવાની એની ટેવ જન્મજાત ત્વમેવ સર્વ મમ દેવ !” છે. આત્માની અને એની સાથે સંબંધ રાખતી
આ કદ્વારા એ ભાવને તેઓ નવકાર વાતેની વિચારણ, એ મન માટે નવું કામ
ગણુતાં પૂવે નિત્ય વ્યકત કરે છે. જ્યાં શ્રદ્ધા છે. એથી મન ફરી ફરીને જુને ખીલે જાય છે.
હોય છે ત્યાં સમપિત બનતાં માણસને મુશ્કેલી માટે મન કેની સાથે ભળેલું રહે છે? એમાં કયા વિચાર બેસે છે? એની
નથી પડતી. મુંબઈથી પુના જવા તમે ગાડીમાં
બેસે છે. માર્ગમાં મેટા મેટા પર્વતની હારજાગૃત કાળજી સાધક માટે અતિ જરૂરી બને છે. ઘરને પણ સાફ રાખવા માટે
માળા પડી છે, નદી-નાળાં છે, એ શી રીતે
વટાવવાં એની ચિંતા કેણું કરે છે? તમે હાથમાં રેજ વાળવું-ઝુડવું પડે છે. એક વખત કચરો
' નકશે લઈને નથી બેસતા. પુનાની ટીકિટ લઈને લઈ લીધે એટલા માત્રથી કામ પતી જતું નથી.
- ટેઈનમાં બેઠા પછી તમને સહિસલામત પુના ફરનીચરને સાફ રાખવા માટે એના ઉપરથી
પહોંચાડવાની સઘળી જવાબદારી રેલવે કંપની પણ ધૂળ અને રજ વારંવાર ઝાટકવી પડે છે.
ઉપાડી લે છે, નદીનાળાં શી રીતે ઓળંગવા ? તેમ મનને પણ ઈષ્ટ વિષની પ્રાપ્તિની કાંક્ષાને
વચ્ચે આવતા પહાડે કેવી રીતે વટાવવા? એની ભેજ ન લાગે કે બીજાની ઈર્ષ્યા, અસૂયા, બધી જના રેલવે કંપની કરે છે. તમે માત્ર તિરસ્કારાદિ મલિન ભાવનાની રજ ન ચૅટે
ટીકીટ કઢાવી પુનાના ડબામાં બેસી જાઓ એ માટે દિવસની પ્રવૃત્તિ કરતાં કરતાં વચ્ચે
છે. ટેન તમને પુના અવશ્ય લઈ જશે એવી વચ્ચે અટકી જઈ મનની તપાસ કરી લેવી
ના પતિ કેરા લાલા ખાત્રી હોવાથી વચ્ચે આવા મોટા વિદને પડેલા આવશ્યક છે.
હેવા છતાં તમે નિરાંતે બેડીંગ પહોળું કરી અમરચંભાઈની નવકાર-સાધનાનું પાંચમું ઉંઘી જાઓ છે! એજ રીતે નવકારમાં શ્રદ્ધા, મહત્વનું અંગ નવકાર પ્રત્યેને તેમાં સમર્પણ રાખી તેને સમતિ થઈ જનાર સાધકને મુક્તિ
