________________
(૨૭) બોલાવી કહ્યું કે, આ સઘળા પુરૂષોમાંથી જે તારે ભરતાર હોય તેને શેકી કહાડ ? ત્યારે તે સ્ત્રીએ સઘળા પુરૂષોને તપાસી જોયા, પણ તેમાંથી તેણીનો ભરતાર મળે નહીં. પછી તે સ્ત્રીએ રાજાને વિનંતિ કરી કે, હે ! રાજન્ ! આપ ફરી એકવાર હજુ ડંડેરે વગડા ? ત્યારે રાજાએ ફરીને ડેરે વગડાવ્યાથી તેણીને ભરતાર મળી આવ્યું. આવી રીતની નગરીની અંદર ભરચક વસ્તી જોઈને રાજાના મનને અત્યંત ઉલ્લાસ થયો. તે નગરીમાં વસનાર સર્વ પુષે રૂપ અને સંદર્યતાથી દેવકુમાર સરખા તથા સ્ત્રીઓ તો જાણે અસરાઓ સરખી હતી. અણહિલ નામના જે ગોવાળે રાજાને નગર વસાવવા ટે ભૂમી બતાવી હતી, તે ગોવાળના સ્મરણ માટે વનરાજે તે નગરનું અને હિલપુર પાટણનામ રાખ્યું
એવી રીતે સુખ ભોગવતાં થકા એક દહાડે વનરાજે વિચાર્યું કે, મારા રમ ઉપકારી શીશાંગાચાર્યને આ સમયે મારે સંભાળવા જોઈએ; એમ વિસારી તેણે ગુરૂ મહારાજને વિનય સહિત પોતાની પાસે બોલાવ્યા, તથા તેમને વંદન કરીને કહ્યું કે, હે ભગવન્! આપને પસાયથી મને રાજ્યની પ્રાપ્તિ થએલી છે, માટે હવે આપ ફરમાવો કે, હું જૈનધર્મ સંબંધિ શું કાર્ય કરું ?
તે સાંભળી શીલાગાચાર્ય કહ્યું કે, હે રાજન્ ! જિનમંદિર બંધાવવાથી ઘણું પુણ્ય સંપદાન થાય છે. તે સાંભળી વનરાજે તે નગરમાં અત્યંત મનોહર પંચાસરા પાર્શ્વનાથજીનું દેવળ બંધાવ્યું. એજ રીતે વનરાજે સાઠ વર્ષો સુધી રાજ્ય પાળીને જૈનધર્મનો ઘણો જ મહિમા વધા.
હવે અનુક્રમે તે વનરાજના વંશમાં કેટલાક રાજાઓ થયા બાદ ગુજ. રાતની ગાદી સોલંકીઓના હાથમાં આવી. તે સોલંકી વંશમાં મૂળરાજ આદિક કેટલાક રાજાઓ થઈ ગયા બાદ અનુક્રમે કરણના રાજા થયો. તે કરણ રાજાનું સગપણ કીટકના રાજા જટકેસરીની મીણલ નામની કન્યા વેરે થએલું હતું. પણ તે કન્યા રૂપાળી ન હોવાથી કરણ રાજાએ તેણીને પરણવાની ના પાડી. આથી કરીને મીણલ કુમારી અત્યંત ખેદ પામવા લાગી, અને તેણીએ ચિતા સળગાવી બળી મરવાનો વિચાર કર્યો. આ વૃત્તાંતની કરણની માતાને ખબર પડ્યાથી તેણીએ પોતાના પુત્રને સમજાવ્યું કે, હે પુત્ર! તે મીણલ કુમારી ઘણજ ગુણવાન છે, માટે તારે તેણીનો ત્યાગ કરવા લાયક નથી. વળી જે સ્ત્રીને વચનદાનથી એકવાર અંગીકાર કરેલી છે, તેણીને તજવાથી લોકોમાં આશરૂની હાનિ થાય છે. એવી રીતના માતાના વચને વારંવાર સાંભળ્યા
Aho ! Shrutgyanam
