________________
(૯૬) પ્રકરણ પાંચમુ.
જૈનમતિપરના પ્રાચીન જૈન શિલાલેખ
મથુરાના લેખ. કનિષ્ક રાંવત ર૦ માં લખાએલ મથુરાની જિનમ ઉપરનો
શિલાલેખ સિદ્ધ ! સં ૨૦ ગ્રામ છે ? ૨૦+૧ કોદિયતો, Tબતો, વાણિયો, જૉ, વારિતો, રાપવા, શિક્ષા, મત્તિ, વાવ તંઘ લિ નિવૃર્ત નંત્તિ.......વિ.-ચ कोठुबिकिय, जयवालस्य, देवदासस्य, नागदिनस्य च नामदिनाये, च मातु श्राविकाये दिनाये दानं । इ । वईमानप्रतिमा "
ઉપરના લેખને ભાવાર્થ–“ફોહ” સંવત ૨૦ ને ઉષ્ણકાળનો પેહેલે મહિને, મિતિ પુનમે જયપાળની માતા, વિ.....લની સ્ત્રી, દત્તલની દીકરી અર્થાત્ (દિન્ના અથવા દતા) દેવદાસ અને નાગદિન (નાગદિન્ન અને થવા નાગદત) તથા નાગદિન ( અર્થાત્ નાગદિશા અથવા નાગદતા) ની સંસારી સ્ત્રી શિનની બક્ષીસ, કીર્તિવાન વર્ધમાન પ્રભુની પ્રતિમા આ પ્રતિમા કટિક ગણના વાણિજ નામના કુલના વૈરી શાખાના સિરિકા ભાગના આ સંધ સિંહની પ્રતિકાપેલી છે.
(ઉપર લખેલો શિલાલેખ કનિંગહામના રચેલા આલોજીકલ સર્વે ઓફ ઈડિઆ નામના પુસ્તકના આઠમાં અંકમાં ૧૩-૧૪ ચિત્રમાં પ્રગટ કરેલ છે અને તેનો ગુજરાતી ભાવાર્થ ડેકટર બુલરે રચેલો છે.)
આ લેખમાં જે સંવત નાખવામાં આવેલ છે, તે હિંદુસ્તાન અને સિથી દેશના વચલા ભાગમાં રાજ્ય કરી ગએલા કનિક રાજાનો છે. કનિછક રાજા ઈસ્વી સન ૭૮ અથવા ૭૮ માં ગાદી પર બેઠેલે હતો.
દત્તકૃત પ્રાચીન ભારતના ગુજરાતી ભાષાંતરમાં કનિષ્ક રાજા માટે નીચે પ્રમાણે લખાણ આપવામાં આવ્યું છે.
Aho ! Shrutgyanam
