________________
(૧૩)
ગાદીએ બેઠા પછી દશમેં વે જ્ઞાન થયું કે, સર્વ વાત્રાઓ કરતાં ધર્મયાત્રાજ બેટ છે; જેમાં બ્રાહ્મણ શ્રમણનું દર્શન થાય, તથા તેમને દાન અપાય : - જનોનું દર્શન થાય, તથા તેમને સુવર્ણની બક્ષિસ આપી શકાય : પિતાના દેશના લોકોની મુલાકાત લઈ શકાય; ધર્મને બોધ આપી શકાય, તથા તે વિષે પૂછપરછ થઈ શકે. પોતાને અગાઉ વિચાર ફેરવીને ધર્મયાત્રા સ્વીકારી, તેથી દેવપ્રિય પ્રિયદર્શી રાજ પિતે ઘણું રાજી થયા છે.
શાસન નવમું–દેવપ્રિયદર્શી રાજા કહે છે કે, કંઈ હરકત હોય, પુત્ર સવે, પ્રવાસ કરેલ હોય, તથા એ શિવાય બીજા ઘણા પ્રસંગે આવે, ત્યારે મનુષ્ય નાના મોટાં માંગલિક કૃત્યો કરે છે; જે માણસ આવાં નિરર્થક અને શુદ્ર અનેક મંગલ કરે છે, તે મૂઢ છે. માંગલિક કૃત્યો તે અવશ્ય કરવાં જોઈએ; પણ આવાં મંગલયોનું બહુજ ડું ફળ છે. ધર્મમંગળ એજ મહામંગળ છે. એ મંગળમાં નીચેની બાબતો છે. જોકર ચાકરી ખબર રાખવી ; ગુરૂની સારી રીતે સેવા કરવી ; જીવને સારી રીતે નિયમમાં પ્રવર્તાવવા બાહ્મણ તથા ભિક્ષુકોને સારું દાન આપવું એ તથા એવા પ્રકારનાં બીજાં રાતકર્મો કરવાં, એનું નામ ધમ મંગળ છે. આ મંગળ કરવાને બોધ, બાપ હોય તો બાપ, દીકરાએ, ભાઈએ, કે ઉપરીએ જ્યાં સુધી સામા માણસના મનમાં ઉતરે ત્યાંસુધી કરે. આગળ કહ્યું છે કે, દાન કરવું તે સારું છે; પણ જેવાં ધર્મસંબંધ દાન તથા અનુગ્રહ છે, તેવાં બીજા કોઈ પણ દાન કે અનુગ્રહ નથી. શુભ અંત:કરણવાળા મિત્ર, જ્ઞાતિવાએ, તથા સહાકારે પ્રસંગ આવે ત્યારે કહેવું કે, ઉપર કહેલાં કાર્યો સારાં છે; માટે તે કરવાં; આ સઘળું જે કરે છે, તે અંતે સ્વર્ગ જાય છે. સ્વર્ગે લઈ જનારાં આ કામ જરૂર કરવાં જોઈએ.
શાસન દશમું–જે દેવપ્રિય પ્રિયદર્શી રાજાની પ્રજા ધર્મ સેનને ન કરત અથવા ધર્મજ્ઞાને ન અનુસરત તો તે યશ કે કીર્તીને પરમ લાભકારી ન ગણત. પરંતુ તેની પ્રજા ઉપર પ્રમાણે પ્રવર્તે છે. માટે તે યશ અથવા કીર્તિને ચાહે છે. દેવપ્રિય પ્રિયદર્શી રાજા જે કંઈ પરાક્રમ કરે છે, તે કેવળ પરલોકને માટે કરે છે. તેથી પોતે બિલકુલ કકમુકત રહે ખરો; કલંક તે પાપજ છે પરંતુ જો માણસ સર્વ કામ મૂકી દઈ આ કામને વાતે અત્યંત પરિશ્રમ લે, તે ભલે તે ઉંચી કે નાચી પંકિતને હોય તે પણ તેનાથી આ કામ બનવાનું નથી. તેમાં પણ ઉગી પદવીના માસી ને આ કામ બનવું
Aho ! Shrutgyanam
