________________
કે, આવી રીતનું પાપકાર્ય કરવું, એ મને ઉચિત નથી. એમ વિચાર તેમણે પૂજારીઓને કહ્યું કે, જ્યારે હું કીડીને પણ મારતો નથી, ત્યારે પાડા તથા બકરાઓને તે કેમ મારું? માટે તમો દેવીને જઈ સમજાવો કે, રાજાએ તો જૈનધર્મ અંગીકાર કર્યો છે, માટે તે પશુઓને મારશે નહીં, પણ જીવતાં ૫શુઓ જોઇશે તો આપશે.
રાજાને એવી રીતનો વિચાર જાણું કુલદેવીને અત્યંત ક્રોધ ચડે, અને રાજા જ્યાં સૂતો હતો ત્યાં આવી પહોંચી, તથા રાજાને કહેવા લાગી કે હે રાજા ! અગાઉ તારા કોઈ પણ પૂર્વજે મારી આણ લેપી નથી, અને તું આજે મારી આજ્ઞા શા માટે લોપે છે ? તે સાંભળી રાજાએ વિનયસહિત તે ણને કહ્યું કે, હે માતાજી ! તમ સર્વનું રક્ષણ કરનારાં છે, છતાં જીવહિંસા કરાવો છે, તે તમોને નથી. તમો ફરમાવો તો તમારે માટે દૂધપાક, લાડુ વિગેરે પકવાન તૈયાર કરાવું તે સાંભળી કુળદેવીએ કહ્યું કે, હે રાજ! અમો હમેશાં માંસનું જ ભક્ષણ કરીએ છીએ, માટે અમોને તારા પકવાનની કશી જરૂર નથી. ત્યારે રાજાએ કહ્યું કે, મને જીવહિંસા કરવાનું નિયમ છે, માટે તે મારું નિયમ હું તેડીશ નહીં, અને તેટલા માટે તમારે કંઈ પણ ખેંચતાણ કરવી નહીં.
તે સાંભળી કોપાયમાન થએલી કુલદેવીએ રાજાને તુરત કુટી બનાવ્યો. આથી રાજાનું શરીર અત્યંત રૂધિર અને પરૂથી વ્યાપ્ત થયું, તથા તેને ઘણી જ પીડા થવા લાગી. તે જોઈ રાજા વિચારવા લાગ્યા કે, મને મૃત્યુની કશી ફીકર નથી, પણ આથી કરીને જિનશાસનની જે હિલના થશે, તેથી મને અત્યંત ખેદ થાય છે. એમ વિચારી રાજાએ તુરત ઉદયન મંત્રિને બોલાવી સધળો વૃત્તાંત કફ્તા. તે સાંભળી હ છે. મંત્રી ત્યાંથી તુરત શ્રીહેમચંદ્રજી પાસે ગયા, અને તેમને સઘળી બીના કહગ કરુ છે. ત્યારે હેમચંદ્રજીએ કહ્યું કે, હે. મંત્રી ! તમો જરા પણ ચિંતા કરી નહીં, એમ કહી તેમને જળ મંત્રીને આ પ્યું, અને કહ્યું કે, આ જળમાંથી થોડું રાજાને પાજે, તથા બાકીનું જળ તેમને શરીરપર છાંટ, એટલે તેમને વ્યાધિ તુરત નાશ પામશે.
ત્યારબાદ મંત્રીએ તેમ કર્યાથી રાજાને કુષ્ઠ રોગ તુરત નાશ પામે, અને શરીર નિર્મળ થયું તે જોઈ અત્યંત હર્ષિત થએલા કુમારપાળ રાજા પિતાના સત્ય સહિત મોટા આડંબરથી શ્રી હેમચંદ્રાચાર્યજીને વાંદવા માટે આવ્યા. ત્યાં આચાર્ય મહારાજને વંદન કરી બેઠાબાદ તેમણે એક રડતી સ્ત્રીને
Aho ! Shrutgyanam
