________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
૨૩૪
શ્રી
ન ધર્મ પ્રકારા,
[ભાદ્રપદ
હિતશિલા જે મેં હસતે મુખડે સવીકારી છે, એમાંથી હું જરાપણ ચલિત થનાર નથી, તેમ ઘાલમેલ થવી દેનાર પણ નથી . ”
એ ઉભય તરુણીઓએ, પતાના પિતાની હાજરીમાં મારી વાતને રાજીખુશીથી સ્વીકાર કર્યો હતો. એટલા સાર તે જુદે આવાસ અને ભિન્ન સેડાની વ્યવસ્થા કરવામાં આવી હતી, પણ આજે જે ચિતાર મારી આખે આ એ જોતાં મને લાગે છે કે-એ સ્વીકાર સાચા હૃદયને નહોતા. એમાં તક મેળવીને કિવા ચોરીછુપી કેળવીને છૂટ લેવાઈ છે. સ્વામીના પ્રેમી હૃદય કરતાં પણ મદિરાપાનની મેહની વધુ મીઠી લાગી છે.
સૌદર્યરાશીથી હજારોને આપના, વિવિધ કળાઓથી હજારોના મન મુગ્ધ બનાવનાર, સુડે ળ દેહયષ્ટિ તેમજ કમની ગાથી રમણી તરીકેની ખ્યાતિ પ્રાપ્ત કરનારના ચહેરા પર માખીઓ ગગગગાટ કરતી હોય, ન રહી શકાય એવી ગધ મુખવાટે હવામાં પ્રસરતી હેય, અને બેભાન દશાના કારણે પરિવાન કરેલાં વસ્ત્રાનું ઠેકાણું ન હોય, વલ બિભસ કર્યો સર્જાયું હોય ! તે “દીવા પાછળ એ વા' એ વૃદ્ધોની કહેવત સાચી ગણાય, દ્રવારૂણીના ફળ સમા બહારના ભપકાથી અંજા જપાર કદી સમજુ કે પ્રાત લેખાય ?
મારો પ્રેમ ભલે સા હૈય, પત્યભાવ પાછળને આદર્શ ઊંચા પણ હોય, છતાં સંસારને માનવાને અતિમ ભાગ તે કેવલ પદગલિક સુખામાં જ રાચનાર હેય છે. એમાં વિશ્વકર્મા જેવા ખ્યાતિ પામેલા કળાકોરની પુત્રીઓ પણ લેભાય, એ કડવો ઘૂંટડે. ગળવારૂપ છે. પણ સગી આંખે જોયેલા દ્રયને વિસરી શકાય તેવું નથી એટલે માનવું જ હ્યું કે “પ્રેમ અને આદર્શ 'ને દેલી સલામ કરી પુનઃ અષામના પંથે પળવું એ જ માનવભવની સાર્થકતા.
આવાસના એકાંત પ્રદેશમાં આ ઉદ્દગાર કાઢનાર વ્યક્તિ તે અન્ય કોઈ નહીં પણ કથાનાયક આપાઠભૂતિ પોતે જ છે. એ સાધુ મટી નાટકીઓ બન્યા, શચી-ભાની કામણગારી જોડી સાથે રંગભૂમિ પર વિવિધ પાઠ ભજવતા થયા, અને વર્ષોના વહેવા સાથે રાજગૃહ જેવા વિશાલ નગરમાં જ નહીં પણ મગધ દેશના ખૂણે ખૂણામાં અને એની બહારના કેટલાયે દેશમાં એક નામાંકિત નાટ્યકાર તરીકેની ખ્યાતિને વર્યા, અને છેલ્લે જોયું તેમ જૈન સાહિત્યના એક ઉચ્ચ કોટિના માનવ ભરત ચક્રીને રંગભૂમિ પર લાવવાનાં કામમાં મશગૂલ બન્યા છે અથાત્ “ ભરતચકોનું નાટક” અંક સમયમાં ભજવવાના છે એવી તેમની જાહેરાત પણ જઈ ગયો. એ સંબંધમાં ગુરુદેવ સમક્ષ ધર્મપ્રેમી શ્રેણીઓને ધા નાખતા અને આચાર્યશ્રીને આશ્વાસન આપતા આપણે વાંચી ચૂકયા,
પણ એના મૂળમાં કેવી લીલા ભજવાઈ ગઈ છે એ જાણ્યા વિના, વાર્તા-પ્રવાહમાં રસપૂર્વક આગળ વધી શકાય તેમ ન હોવાથી, એ તરફ ઊડતી નજર ફેરવી લઈએ.
દિવસના વહેવા સાથે, નવીનતાનો રંગ ઝાંખો પડવા માંડે છે. યુવાનીનો તનમનાર ઓગળવા લાગે છે અને સાન્દર્યને ઓપ ઉતરે શરૂ થાય છે. પિગલિક વસ્તુઓને આ
For Private And Personal Use Only
