Book Title: Indriya Parajay Digdarshan
Author(s): Vijaydharmsuri
Publisher: Yashovijay Jain Granthmala

View full book text
Previous | Next

Page 12
________________ ( ૮ ) કહેવામાં લગારે અત્યુક્તિ નથી. વળી મજ્ય બાવાવાળાને અનેક પ્રકારના રગે પણ ઉત્પન્ન થાય છે. ખાધેલું પાચન થતું નથી. એડકાર પણ ખરાબ આવે છે. તે મનુષ્યને પસીને પણ દુર્ગધવાળો હોય છે. એટલું જ નહિ; પરન્તુ કુષ્ઠાદિ મહેતા મોટા રેગે પણ લાગુ પડી જાય છે. છેવટે તેનું મૃત્યુ પણ ઘણજ ખરાબ હાલતથી થાય છે. આ સિવાય માંસને ખાવાવાળે માણસ પ્રભુભજન કરવાને પણ અધિકારી નથી. કેમકે, વિચાર કરે, મડદાને અડકયા પછી તુર્ત સ્નાન કરવાની જરૂર પડે છે. જ્યાં સુધી સ્નાન નથી કરવામાં આવતું, ત્યાં સુધી કઈ પણ વસ્તુને અડી શકાય નહિં; તેમ પ્રભુની પૂજા પણ કરી શકાતી નથી. એ વાત સર્વ સમ્મત છે. હવે, જે માંસ ખાવાવાળે માણસ છે, તે જીવના મર્યા સિવાય માંસ પામી શકશે નહિં. અને જ્યારે મરેલ જીવનું માંસ હેણે પેટમાં નાખ્યું, તે પછી તે સ્નાન, સંધ્યા, દેવપૂજન વિગેરે કેવી રીતે કરી શકશે? આ મહાનું અનર્થને ઉત્પન્ન કરનાર કોણ? બીજું કોઈ નહિ. એકજ રસનેન્દ્રિયના વિષયની લોલુપતા. - અહિં એક વાત કહેવી જરૂરી છે. “મોreતરો આ એક સામાન્ય નિયમ છે અર્થાત્ જ્યાં ભેગે છે, ત્યાં રે છે, હવે રસનેન્દ્રિયના વિષમાં લપટ થયેલે મનુષ્ય કેઈ દિવસ ભક્ષ્યાભયને પણ વિચાર કરતા નથી. જે આવ્યું તે ખાધું આવી જ હેની પ્રવૃત્તિ રહ્યા કરે છે. આ સંબંધી વિશેષ વિસ્તારમાં ઉતરવા જતાં વિષયાન્તર થવાનો ભય રહે છે. માટે આ વિષયને વિરોધ ચિતાર જેને જે હેય તેણે મારું બનાવેલું લિકિ ” * ઋતુના તમામ છ કર્માધીન હેવાથી અને સાચા માર્ગનું ભાન નહિ થયેલું હોવાથી રસનેન્દ્રિયજન્ય સુખની પ્રાપ્તિને માટે નિંદનીય પદ્યનું ભક્ષણ અને અનાચરણીય વ્યવહારનું સેવન કરે છે, જહેમકે, કેટલાક તે વીરપરમાત્માના ભક્ત હોઈ કરીને પણ

Loading...

Page Navigation
1 ... 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54