________________
( ૧૧ )
ઉભી હૈાય છે, જ્યારે મુસલમાનાના દેવ સૂતેલા હોય છે. સમસ્ત આર્યાં પૂર્વ કે ઉત્તર દિશાને માન આપે છે, જ્યારે મુસલમાન પશ્ચિમદ્દિશાને માને છે, આવીજ રીતે વ્રત-નિયમ પણ આચ્ અને મુસલમાનોના એક બીજાથી વિરૂદ્ધ હાય છે. આર્યો સૂ સાક્ષીએ ભાજન કરે છે, જ્યારે મુસલમાન રાજાના દિવસેામાં દિવસે ભૂખ્યા રહી રાત્રે ભોજન કરે છે. આ દૃષ્ટાન્તથી પણ આપણને એમ ચાક્કસ માનવાને કારણ મળે છે કે હિન્દુ અને જૈન—તમામ આય પ્રજાએ રાત્રિભોજન કરવું જોઇએ નહિ
આતા વ્યાવહારિક દૃષ્ટાન્તથી સમજાયું, પરન્તુ હવે ઘેાડીબાર શાસ્ત્રીય આજ્ઞાઓ તરફ દૃષ્ટિપાત કરીએ. પહેલાં કૃદ્મ પુરાણુ એ. ફૂમ પુરાણના ૨૭ મા અધ્યાયમાં, પૃ. ૬૪૫ અને પક્તિ ૯–૧૦ માં કહ્યું છે.—
''
न द्रुह्येत् सर्वभूतानि निर्द्वन्द्वो निर्भयो भवेत् । * ન નડે જૈવમશ્રીયાત્ પાત્રો ધ્યાનપણે મવેત્ ' ।। શ્
''
ક્રેરક પ્રાણિચાપર પ્રેમભાવ રાખે, વ્રેહ કરે નહિ, નિન્દ્વન્દ્વ, નિ ય રહે અને રાત્રે ભોજન કરે નહિ, તેમ રાત્રે ધ્યાનમાં તત્પર રહે.
વળી આગળ ચાલતાં તેજ પુરાણના પૃ. ૬૫૩ માં પણ લખ્યુ છેઃ
>
आदित्ये दर्शयित्वान्नं भुञ्जीत प्राङ्मुखो नरः
"
સૂર્ય ની વિદ્યમાનતામાં ( ગુરૂને ) અન્ન દેખાડીને પૂર્વ દિશા તરફ એસીને ખાય.
પાઠેકાએ અહિ' એટલું જાણવુ જોઇએ કે-સાધુઓની એ રીતિ છે કે જે કઇ કાર્ય કરવું, તે ગુરૂની આજ્ઞાપૂર્વક કરવું. આહાર-નિહારાદિમાં પણ ગુરૂની આજ્ઞાની જરૂરીયાત છે. તે જ
C
** न नक्तं किश्चिदश्नीयात्' इत्यपि पाठः
