________________
२६८
.
२त्न
२९.
वाहारेहिं पीणइ पुलिंदं । अह सो कयाइ सुमरइ-नियमभुवं पुलिंदनरो ॥ ४ ॥ मुणिऊण इमं रना-विसजिओ सो गओ नियं अडविं। मिलिओ सयणाण इमेहि पुच्छिओ कत्थ पत्तो सि ॥ ५ ॥ सो कहइ नरवरेणं-नयरे नीओम्हि, तं पयंपति । केरिसयं तं नयर-सो जंपइ पल्लितल्लतिः ॥ ६ ॥ ते विंति कत्थ वसिओ-सो भासइ मणिमयंमि पासाए । ते बिंति केरिसो सो-सो साहइ उडपसारित्थो ॥७॥
ते बिति किं परिहियं-तुमए ? सो भणइ पट्टवत्थाई । ते बिति केरिसाई ? सो संसइ वकलसमाई ॥ ८ ॥ ते विति किं च भुत्तं ? वजरइ स, मोयगा, भणंति इमे । ते केरिसा ? पुलिंदो-फुल्लइ, ते पक्कबिल्लसमा ॥ ९ ॥ इय अडविपसिद्धेहि-दिलुतेहिं अदिनयराण । जह सो सयणाण पुरो-नयरसस्वं परुवेइ ॥ १० ॥ तह केवलीहिं सुमुणि
મેદક વગેરે દિવ્ય આહારથી તે પુલિદને ખુશ કર્યો. હવે કોઈ વેળાએ તે પુલિંદ પિતાની જન્મભૂમિને સંભારવા લાગે. ( ૪ ] તે જાણીને રાજાએ તેને રજા આપી, એટલે તે પિતાની અટવીમાં ગયો, અને સગાંઓને મળ્યો, એટલે તેમણે પૂછયું કે, તું કયાં પહોંચ્યો st ! ( ५ ) ते माल्यो , मे २०॥ भने नगरमा गयो हतो. तेमा मोट्या , नगर ते जी री ? पुसिंह मोट्यो , मा पसिना . [ ] तेमा माल्या , ત્યાં તું કયાં ઉતર્યો હતો ? પુલિંદ બોલ્યો કે, મણિમય મહેલમાં. તેઓ બોલ્યા કે, મહેલ तो शे? पुसिंह मोट्या ४, ५ गयो. [७]
तेमा माल्या , ते शु पडेयु ? पुति मोट्या ४, रेशमी ४५i. तेमा मोत्या, ते ४i di ? बिट मादयो , १८४८ वi. [ ८ ] तेसो पोल्या , शु साधु ? પુલિંદ બે કે, મોદકે. તેઓ બોલ્યા તે કેવા હેય? પુલિંદ બોલ્યો કે, પાકેલા બિલ જેવા. (૯) એમ અટવી પ્રસિદ્ધ દષ્ટાંતથી તે જેમણે નગર નહિ જોયેલું તેવાં સગાંઓના આગળ નગરનું સ્વરૂપ પ્રરૂપવા લાગે. ( ૧૦ ) તેમ સિદ્ધિસુખને બરોબર જાણતા કેવળ
