________________
(१३६) देवो मनसेवी, एटले पोताने लोग योग्य देवी मनमांहे चिंतवे तेवारे ते देवी पोताना स्थानके बेठीयकीज शृंगारधरी नली बुरी काम चेष्टा मनमां विं. तवतीनोगने माटे सावधान थाय तेवारे ते देवता त्यांज एटखे पोताने स्थानके बेठा थका मनसंकस्पे परम सुख परम तृप्ति पामे.देवीनी उत्पत्ति बोजा देवलोक सुधी अने गमना गमन थाउमा देवलोक सुधी जे. स्पर्शसेवी, रुपसेवी अने शब्द सेवीने पण कायसेवीनी पेठे शुक्रपुजल बे; ते शुक्रपुजल देवता नी शक्तिएकरीने देवांगनाना शरीर ने विषे शंक्रमे संचरे तेथी देवांगनाने संन्लोग सुख उपजे . ते शु. क्रपुजल वैक्रिय होवाथी गर्न उपजे नहि. नवग्रैके. यक अने पांचअनुत्तरविमानना देवता अप्रवीचारा एटले विषय सेवा रहित माटे मने करीने पण स्त्रीने प्रार्थे नहि माटे पराधिनरहित संतोषवंत सर्व विषय सेवी देवताउँथी पण अत्यंतसुखीया .
काय सेवीथी अनंत गणु सुख स्पर्श सेवीने जाणवू ने ते थकी अनंत गणु सुख रुपसेवीने तेथकी
