________________
३०२
इति दूतवचः श्रुत्वा
इति दृष्ट्वा विनोदं सा
इति न च वचनं स मन्यते स्म
इति न वितरति स्म दानमस्मा ५
इति निजतनयस्य कीर्तिगानं
इति नटवचनं निशम्य राज्ञी
इति निद्रापराधीनान्
इति निश्चिन्त्य तान् राजा
इति नृपतिसुतावचो निशम्य इति प्रकामं निदिदेश पुत्रिकां इति प्रकामं प्रविषण्णमानसं
इति प्रकामं प्रविचार्य भूपतिइति प्रधानस्य वचो निशम्य
इति प्रधानस्य वचो निशम्य
इतिप्रभूतोत्सवपूर्वकं तदा
इति प्रभोर्वाक्यमसौ निशम्य तं
इति प्रशंसां सविधाय भूपतौ
इति प्रसन्नवचनं
२
१
५
निपुणममुं प्रभ कोशाच्- ५
इति निशम्य वचः सचिवस्तदा ४ निश्चि
१
२
५ २१९
७
८७
७ २०९
७ ८०
३ २९२
७ ३५
७ १२७
७
२१०
७ १९८
२ १५५
२ १३१
७
६९
५ १५१
इति प्रियवचः श्रुत्वा इति प्रियां चन्द्रनृपो निगद्य तां
इति बलवचनं निशम्य राजा इति बहुतरभर्त्स्यमानमेनं इति बहुविधबोधिताऽपि राज्ञी इति बहुविधमन्युमादधानां इति बहुविधमस्य संप्रसादइति बहुविधमस्य सर्वलोको
४५
१३८
१८६
५७
५ ८१
५ ११२
१ ४०४
९०
९९
४१
४२
चन्द्रराजचरित्रम्
इति बहुविधमाप्तशोकवेगा ५ १२५
इति बहुविधशोभा
इति मनसि विचिन्त्य वक्त्रचन्द्रं ५
इति मन्त्रिवचः श्रुत्वा
२
२ ८१
२ २६७
२ १८५
२ १६३
२ २०३
२ ४७०
इति मन्त्रिवचः श्रुत्वा
इति मन्त्रिवचः श्रुत्वा
इति मे वचनं सत्यं
इति राजवचः श्रुत्वा
इति राजवचः श्रुत्वा
इति राज्ञो वचः श्रुत्वा
इति लोका उल्लपन्तः
२ ३५२
५
९३
५ १७६
५ १५७
५ १०२
५ ३८
५ १६२
५
३४
५ १०५
५ ८२
१ ४१०
इति शासनमादाय
२
३६
इति शिवकुमरेण कुक्कुटोऽसौ ५
८४
इति श्रुत्वाऽगदंस्तेऽपि
२ ३०
५ २७
इति श्रुत्वा नरेन्द्रोऽसौ
१ ४०२
१ २११
१ ३५२
५ १५९ इति श्रुत्वा निराशाऽभूद् ५ ७० इति श्रुत्वा प्रशस्याऽसौ ५ १७७ इति श्रुत्वा महीपाल ५ १८३ इति श्रुत्वा ययौ शीघ्र
२ १९८ :
१ ३९०
इति वचनमथो निशम्य संसत्
इति वचनमसौ निशम्य तस्य
इति वचनमसौ निशम्य तस्या
इति वचनमसौ निशम्य बाला
इति वचनमसौ निशम्य राज्ञी
इति वचनमसौ निशम्य राज्ञे
इति वचनमसौ निशम्य राज्ञ्याः
इति वचनमसौ निशम्य राज्ञ्याः
१ ४५९
६२
७८
इति वितरति नैव दानमेषा
इति वीरमतीवाक्यं
