________________
નરેન: એ તે એણે લેકેને ઠગવા માટે ભગવા સત્ય : (અખો ફાડીને) પાંચ હજાર રૂપિયા ! એ તે
પહેર્યા હશે. બાકી રૂપિયાની ગંધ મળતાં જ ભારે જોખમનું કામ છે. તિજોરી તોડી રાતના અસલનો ડાકુ બની જશે! વ્રજનાથ વૈષ્ણવને કઈ ચોર-ડાકુ લઈ જાય છે...
વ્રજનાદ ડાકુ બનતાં વાર નહીં લાગે. નરેનઃ મુઆ...લઈ જશે તો...નસીબમાં હશે તે મથુરાઃ અરે બાબુ.ઝાઝે વિચાર કર્યા વગર જલદી એમ થશે. પણ બાબુ. મારા ખિસ્સામાં જે
જલદી ચાલવા માંડે. હમણાં જંકશન રહેશે તો રાતના મને ચોર-ડાકુ જીવતો નહીં પહોંચી જશે.
છોડે. જાનથી મારી નાંખી ભયમાં દાટી દેશે.. નરેન : ના ભાઈ..તું તો મને ડાકુના હાથમાં
વ્રજનાદ ડાકનો મને બહુ ભય લાગે છે. તમે ફસાવવાની વાત કરે છે.
જાણે છે. આ ગામમાં તથા તેની આસપાસ સત્યઃ ના, ના. તમને ડાકુના હાથમાં ફસાવવાથી
જેટલા વેપારીઓનાં ખૂન થયાં તે બધાં વ્રજનાદઅમને શો લાભ?
ને નામે ચઢેલાં છે... નરેન: તો આજની રાત તમારે ઘેર જ મને આશરો
સત્ય : ના, ના... હવે તો એ પૂરે વૈષ્ણવ થઈ આપો ને. મેં પહેલાં પણ એકવાર રાતના ડું
ગયો...સાધુ...ભક્ત.
નરેનઃ મોટા શિકારની ગંધ આવતાં વૈષ્ણવનો વેષ થઈ જવાથી તમારે ઘેર રાતવાસો કર્યો હતો.
તજી દઈ પાછો અસલી વાઘ બની જાય... બાબુ, એકવાર ફરીથી મને આશરો આપ...
એના લોહીમાં જ ડાકુગીરી છે. લો બાબુ... મારું રક્ષણ કરો... સાથે જોખમ છે એટલે ...
આ રૂપિયા...(નેટોનું મોટું બંડલ આપે છે.) સત્યઃ પણ મારી પત્ની ઘેર નથી. હોસ્પિટલમાં છે.
સત્ય : (રેલવે ઑફિસની તિજોરી ઉઘાડી બંડલ નરેનઃ કંઈ વાંધો નહીં. બાબુ, હું તો એક ખૂણામાં
મૂકત) નરેનબાબુ, તમે મારે માથે મોટી પડ્યો રહીશ.
જવાબદારી નાંખી દીધી. આની ચિંતામાં મને સત્ય : તમારી ઈચ્છા એમ હોય તો ખુશીથી તમે
આખી રાત ઊંઘ નહીં આવે... - મારે ઘેર રાતવાસો કરી શકો છો...
નરેન : માસ્તરસાહેબ, હું તમારો આ ઉપકાર નરેનઃ (શ્વાસ છોડતાં) હાશ, બાબુ તમે મને બચાવી જિંદગીભર નહીં ભૂલું , તમે મારા પર ઘણી
લીધે ! એ મથુરા... હવે કંઈ ચા-નાસ્તાને દયા કરી છે. ભગવાન તમારું ભલું કરે...તમે પ્રબંધ કર...લે આ ચાર આના...ચિંતાથી... સાચે જ દુખિયાંના બેલી છે...
દોડધામથી થાકી લોથ થઈ ગયો છું ભાઈ.. સત્ય : મથુરા, જા નરેનબાબુને આપણે ઘેર લઈ સત્ય : બરાબર છે...ચા-નાસ્તો કરી, મથુરાની સાથે
જા. ઓશરીની આગળના રૂમમાં સુવાડજે. તમે ઘેર જઈ સૂઈ રહે.
તમારો બીજે કંઈ સામાન નથી ને? હું આ નરેન : આપ ઘણા જ દયાળુ છો માસ્તર સાહેબ.. અપ ટેનને રવાના કરી આવી પહેચું છું...
હું આપને ઉપકાર જિંદગીભર નહીં ભૂલી મથુરા, બાબુના ખાટલા પર મચ્છરદાની લગાડી શકું. પણ..બાબુ, તમારે મારા પર એક બીજા દેજે, નહિતર આખી રાત મચ્છર કરડી ખાશે... કામ માટે કૃપા કરવાની છે. મારી સાથે આ જાઓ નરેન બાબુ...નરેન તથા મથુરાનું પ્રસ્થાન] થેલીમાં પાંચ હજાર રૂપિયા છે શણની ખરીદી સ્ટેિશન માસ્તર નેતરની આરામ ખુરશીમાં રોકડેથી થાય છે... તેથી સાથે રૂપિયા લઈ બેસી પગ લંબાવે છે. મોટું બગાસું ખાય ગામે ગામે ભટકવું પડે છે...આપ ઓફિસની છે. ધેતિયાના છેડા વડે માં, આંખો લૂછે છે. તિજોરીમાં એક રાત માટે મૂકવાની મહેરબાની કરે. પછી આંખો બંધ કરી, સાત બેસી રહે છે. ]
બુતિપ્રકાશ, જુલાઈ ૧૯ ]
૨૫૧
