________________
તા. ૧૦-૨–૧૯૬૪] બુદ્ધિપ્રભા
[૨૧ “કેમ? શું થયું?”
તે શું થાત એ કલ્પનામાત્રથી દીપક “માઈ હું ય તે !” કહી શીલા પૂજી ઊઠે. ખડખડાટ હસી પડી. દીપકે હવે શીલા શીલા દવાની બાટલી લઈ આવી. સામે જોયું.
દીપકે તેના હાથમાંથી એ ઝૂંટવી “માઈ હું ય એવી ભૂલકણી છું! લઈને પલંગ પાસેની બારીમાંથી બહાર તે દિવસે તમે પ્રેમથી દવા લાવ્યા ને ફેંકી દીધી! હું તે પીવાનું જ ભૂલી ગઈ!”
“અરે! તમે આ શું કર્યું? હે ? સાચે જ ?” દીપક ઉ દવા ન પીધી માટે મારા પર ગુસ્સે ગારી ઊઠય.
ભરાયા? શીલાએ પૂછ્યું. “ દવા લાવ્યા તેને બીજે દિવસે “ ના, શીલા ! તારા . પર નહિ, તે તમે માંદા પડયા ને તમારી માંદ- હું મારી જાત પર જ ગુસ્સે ભરાયો ગીમાં તે મને કશાનું ભાન જ ન છું.” દીપકે કહ્યું. રહ્યું. હવે કાલથી જરૂર પીશ, હોં!” દીપકના ફિક્કા ગાલ પર શીલાએ શીલાએ કહ્યું.
પ્રેમથી ચૂંટી ખણી ત્યારે શીલાના દીપકના મુખ પર દુ:ખ, આશ્ચર્ય કરમાયલાં ગુલાબ ફરી તાજ થયાં. અને આનંદના વિવિધ ભાનું મિશ્રણ તેમાં રતાશ આવી ગઈ દીપક તરફ છવાઈ રહ્યું.
પ્રેમભર્યો અને અર્થગર્ભ એક નેત્ર“ જ લઈ આવ એ દવા.” તેણે કટાક્ષ નાખીને એ ત્યાંથી નાસી ગઈ ! શીલાને કહ્યું.
- ધનવાન બનવાની ઇરછા હવે શીલા દવાની બાટલી લેવા બીજા નાશ પામી હતી. સાજા થયા પછી ઓરડામાં ગઈ. દીપક વિચારી રહ્યોઃ મિત્રની મદદથી તે નાના વેપારમાં “શે વિધિ સંકેત ? પ્રભુએ જ શીલાને જોડાય. શીલાના પ્રેમમાં તે ડૂબી દવાની વિસ્મૃતિ કરાવી ને મને માં ગયો અને મધ્યમ વર્ગનું કૌટુમ્બિક પાડે ! નહિ તે...નહિ તે...” નહિ જીવન તે સંતોષથી ગાળવા લાગ્યો.
લેખકને સુચના. છે બુદ્ધિપ્રભા ના દયેય અને ધોરણને ધ્યાનમાં રાખીને જ પિતાની કૃતિઓ મોકલવા લેખક મિત્રોને વિનંતી છે. લખાણ
સાથે બુકપોસ્ટ માટેની જરૂરી ટાકિટો બીડી હશે તે જ લખાણ હું પાછું મોકલવામાં આવશે, લખાણના સ્વીકાર માટે છ નયા કે પિતાની ટીકિટ બીડી હશે તો જ જવાબ આપવામાં આવશે. છે કાપે લેવામાં આવતા નથી.
viii
*
*
*
*
કાપા
પા પા
ા
,
iiiliih
In
view
માણviniiiiાહ
મામા મi living in the is
