________________
તા. ૧૦-૨–૧૯૬૪ બુદ્ધિ
C[૪૫ પિતાના આત્માને જ ફીશીમ અનમાં મક્કા પર અંકાર સળમાં હત્યા બોલવા લાગ્યા.
પરંતુ હૈયે તે કુલ અમરતા હતા. હે આતમ! આ તે દેહને કષ્ટ
આત્માની સુવાસથી દેહ એ તો.
મઘમઘી રહ્યો હતો કે અંગારાની રાખ, ક્વાય છે કે નહિ. આમ જે બળે છે તે તે હાડકાં મળે છે; તું નહિ.
કુલની સુવાસ બનીને પથરાઈ ગઈ. આ દેહ તો બાહ્ય પદાર્થ છે. જે કુરે આ ઉપસર્ગમાં એવા તે સળગી રહ્યું છે એ તે જ પુકલ છે. પાર ઉતર્યા કે તેમને કેવળજ્ઞાન થયું.
જગત આખાની લીલા તેમને હથેલીમાં અને તું એ કેમ ભૂલે છે? તારા
દેખાવા લાગી. વિના આ દેહની કંઈ જ કિમત નથી.
પરંતુ ડી જ વારમાં એ જ્ઞાનઆ જે ભડકે છે, તે તો તારી નર દીપ બુઝાઈ ગયે. ગુરૂદત્ત, જેની શોધમાં દેહ ભડકે બળે છે; તું નહિ, તો ભલે હતાં, જેના ધ્યાનમાં એમણે અંગારાને આ પાપી દેહ બળને ભરમ થઈ જાય. કુલ માની વધાવ્યા હતા, તે મેસે મારે તે તું એક હશે તે બસ છે...” સધાવી ગયા.
VEIKTIES SHEETSHSK છે “બુધ્ધિપ્રભા ને લગતે તમામ પત્ર વ્યવહાર
આ સરનામે કર“બુદ્ધિપ્રભા”
Co ધનેશ એન્ડ કને ૧૯ ૨૧, પીકેટ ક્રોસ લેન, સ્મોલ કેઝ કાટ પાસે, મુંબઇ ૨.
લેખકોને પુરસ્કાર આપવામાં આવે છે, FIRSTUDIESECHES
