________________
તા. ૧૦-૧-૧૯૬૪] બુધિપ્રભા
[૯ બીજા સૂચની રચના કરી હતી. તે મહાવીરના નિર્વાણ પછી લગભગ ૯૮૦ રચનાને બાદશાંગી નામે ઓળખવામાં વરસ પછી ક્ષમાશ્રમણ શ્રી દેવગિણિ આવે છે.
મહારાજે વલ્લભીપુરમાં આ દ્વાદશાંગીને તે સમયના પૂજ્ય શ્રમણ ભગવત લખાવી એની પ્રતો તયાર કરાવી અને આ દ્વાદશાંગીને કંઠસ્થ કરીને સાચવતા એ પ્રતાને ભંડારમાં સુરક્ષિત રાખવામાં હતા. પૂજ્ય ગણધર ભગવંત શ્રી સુધમ. આવી. સ્વામીના કાળધર્મ બાદ, કેટલાક સમય એ પ્રતાના આધારે આજ આપણે પછી ભયંકર દુકાળ પડયો. આ દુકાળ પુસ્તકમાં તે વાંચી શકીએ છીએ. બાર વરસ ચાલ્યો. દુકાળના ભીષણ ઓળાઓએ ધણાના પ્રાણ છીનવી લીધા.
પણ તે વાચનાને શાસ્ત્રીય સાધઘણાની બુદ્ધિ મંદ કરી નાંખી. આથી
નાથી ભણવામાં આવે તો તે ફળ
દાયી બને છે. આ માટે શાસ્ત્રોએ જે જે પરંપરાગત દ્વાદશાંગી સચવાતી હતી
સાધના બતાવી છે તે ઉપધાન છે. તે આ દુકાળથી ખંડિત થવા લાગી. ત્યારે શ્રુતકેવળી શ્રી ભદ્રબાહુ સ્વામી આ તપ ૧૧૦ દિવસનું છે. પરંતુ બિરાજમાન હતા. તે સમયના શ્રમણ તે એક સાથે ન કરાવતાં અમુક અમુક સંઘે આ અંગે ચિંતા વ્યક્ત કરી ને સત્રોની અલગ અલગ સાધના કરાવદ્વાદશાંગી સચવાઈ રહે તે માટે. બધા વામાં આવે છે ને કાળક્રમે એ તપ શ્રમણએ ભેગા થઇને આ દ્વાદશાંગીને પૂરો કરાવવામાં આવે છે. સૌ પ્રથમ અધ્યયન કર્યું. આ અધ્યયનને આપણી એક સાથે નવકાર મંત્ર, ઈરિયાવહી ને પરિભાષામાં વાચના કહેવામાં આવે છે. તસઉત્તરી, અરિહંત ચેઈયાણું ને
આમ પહેલી વાચના ઋતકેવલી શ્રી અર્થી, અને પુખરવર, સિદ્ધાણં ભદ્રબાહુ સ્વામીની અધ્યક્ષતામાં થઇ. બુઠ્ઠાણું-સૂત્રોની ૪૭ દિવસમાં વાચના ત્યાર પછી વિક્રમના બીજા સૈકામાં આપવામાં આવે છે. ત્યાર પછી ૩૫ એવો જ ભીષણ બાર વરસને દુકાળ દિવસ સુધી “ નમુત્થણું સૂત્રની સાધના પડયો. ત્યારે મથુરામાં શ્રમણ સંઘ ભેગો કરાવવામાં આવે છે અને એટલે લેગસ્ટ થશે. અને આ દિલાસાના સૂત્રની અઠ્ઠાવીસ દિવસમાં વાચના આપી સાન્નિધ્યમાં આ દ્વાદશાંગીની બીજી વાર આ તપની પૂર્ણાહુતિ કરાવવામાં આવે છે. વાચના કરવામાં આવી. એવી ત્રીજી- નવાર મંત્રમાં અરિહંત, સિદ્ધ, વારની વાચના વલ્લભીપુરમાં થઈ હતી. આચાર્ય, ઉપાધ્યાય અને સાધુ ભગ
ત્યાં સુધી તે એ દ્વાદશાંગી કંઠસ્થ- વંતને નમસ્કાર કરવામાં આવ્યું છે. એણે જ સચવાતી હતી. પરંતુ ભગવાન ભગવાનને કરેલા પ્રણામને મંગલ માન
