________________
૩૬]
બુધિપ્રભા (તા. ૧૦--૧૯૪ સાધુવરને પ્રારંભમાં આ વિક્ષેપ પણ શ્રી સંધ પાસે સામાન્ય છે. શ્રમણ ન રુચતો હોય તેમ ભાસ્યું, પણ ભગવાન મહાવીરે પોતાના ધર્મ શાસઆટલે દૂર પણ પોતાનો પીછો કરી નની રક્ષા કાજે સાધુ, સાધ્વી, શ્રાવક પકડનાર ખરેખર કર્તવ્યપરાયણ ને શ્રાવિકા–આ ચતુર્વિધ સંઘની રચના આત્માઓ જ હોવા જોઈએ, એ કરી છે. અને એકબીજાંને એકબીજાના વિચાસ્થી તેઓ જરાક નરમ થયા, નિમાયક નીમ્યાં છે. માનસશાસ્ત્રના એ ને બોલ્યાઃ
મહાજ્ઞાતાના ખ્યાલમાંજ હતું કે ગમે સાધુઓ ! કયા નગરથી તેવા તેજવી દીપકની નીચે છાયા આવે છે ?”
રહે જ છે. એ છાયા દુર કરવા નાનો આચર્યદેવ! પાટલિપુત્રથી. કે મોટો પણ અન્ય દીપક જોઈએ છે
શ્રી સંધ એવી અન્યને અજવાળતી "શા કાજે ?
દીપમાળ છે ! શ્રી સંઘના સ્થાપક “ અમારૂં કાજ આપને નિવેદન પતે ચોવીસમાં તીર્થકર હતા; અંતિમ કરીએ, એ પહેલાં એ કાજનું કારણ તીર્થકર હતા. એ જ્ઞાનથી જોતા હતા, કહી દઈએ. આપ જેવા જ્ઞાનીથી જે કે પછી તીર્થકર થવાના નથી. એટલે કે અજાયું નહિ હોય કે, ભારત છે,
પિતાના પછી તીર્થકર જેવા શ્રીસંઘને દેશમાં દુષ્કાળ પર દુષ્કાળ ચાલે છે.
સ્થાપી ગયા. જ્ઞાન એ શાસનને પ્રાણ બાર દુકાળીએ આખા દેશને નકશો છે, જ્ઞાનનો સંગ્રહ એ ઉત્તમ કામ છે. પલટી નાંખ્યો છે. માનવ-મનનાં સાધુવરે નિખાલસભાવે કહ્યું. મૂલ્યાંકન ફેરવી નાખ્યાં છે. વિદ્યા, “શ્રી સંઘની આજ્ઞાથી અમે પણ કલા, શિલ્પ, સ્થાપત્ય બધું નષ્ટપ્રાય જ્ઞાનયજ્ઞમાં યથાશક્તિ વન કરવા થયું છે. હમણાં સુભિક્ષ થતાં પાટલ નિર્ણય કર્યો ને આપ પૃજ્યના પાટને પુત્રના સ્વસ્થ થયેલા શ્રીસંઘે જ્ઞાની- સંસ્પર્શીને શ્રીસંઘને સંદેશો કહેવા ઓની સંગીતિ રચી છે. એક જ્ઞાનયજ્ઞ પ્રવાસનું આ જોખમ ખેડયું છે.” આરંભ્યા છે. ‘બાલાદપિ સુભાષિત” “શ્રીસંઘનો સંદેશ મારા શિરગ્રાહ્યમ' એ નીતિ પ્રમાણે શ્રીસંઘ માથા પર.” સાધુવારે વચ્ચે કહ્યું, “કહે વર્તી રહ્યો છે. જેની પાસેથી જે મળે મને એ સંદેશ !” છે, તે સંગ્રહી રહ્યો છે. નવજુવાનેએ “એ સંદેશ કહેતા પહેલાં અમારે પિતાના કથિતવ્યને અલ્પવિરામ આપ્યા. આપને પરિસ્થિતિથી પૂર્ણતયા વાકેફ
“શ્રી સંધને મારા નમસ્કાર હે ! કરવાના છે. દુષ્કાળ યમરાત્રિ જેવો ગમે તે સાધુ કે ગમે તે શ્રીમંત હ. રાત્રે સૂતેલું સવારે જાગે ત્યારે
