Atmanand Prakash Pustak 054 Ank 05 06

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

ભારતની એક વિરલ વિભૂતિ
ત્યાં સુધી માનવીને વિકાસ થંભે જ છે, એવો ધિક્કારતા દલિત વર્ગને ઉદ્ધાર કરે. અહિંસા એ મારે સ્વાનુભવ છે !”
અમૃત છે. એનું તમે પાન જરૂર કરો ! તમે અમર અનેકાન્તવાદનો આ ભવ્ય સિદ્ધાન્ત સાંભળી બનશે. બીજાઓને એનું તમે પાન કરે તે દુખિલોકેાનાં હૈયાં આનન્દથી વિકસી ઊઠયાં. આ નૂતન દ્રષ્ટિ યારી દુનિયા પર સુખની ગુલાબી હવાને સંચાર થશે.” પ્રત્યેકને આદરણીય લાગી. તેથી જ લેકનાં મુખમાંથી આ પ્રેરણાદાયક ઉષણથી ભાનમાં જેમ
આ શબ્દો સરી પડ્યા, “કેવી વિશાળ ભાવના ! કેવી આવ્યું. તન્યના ધબકારા થવા લાગ્યા. વિજળીની વિશાળ દ્રષ્ટિ ! દેવ ! આપ ધન્ય છે. આપે જે પૂર્ણ જેમ એમના જીવનમાં અનેકાન્તવાદ અને અહિંસાને પ્રકાશ મેળવ્યો છે તે અદભુત છે! આપ આપની પ્રવાહ વહેવા લાગ્યા. દુરાગ્રહની ગાંઠે ગળવા લાગી. વાણીનું અમૃત ઝરણું આ સંતપ્ત સંસાર પર અવિરત વૈમનસ તો મળી
વૈમનસ્ય તે બળીને ખાખ થયું. નિર્બળે સબળ વહેતુ રાખે, એવી અમારી નમ્ર વિનંતિ છે, દેવ !'' બન્યા. બીકણ હાદૂર બન્યા. મુડદાલ પણ મર્દ બન્યા.
આ વિભૂતિને રૂપેરી ઘંટડીના જેવો મધુર ધ્વનિ શું વાણીનો વિરલ પ્રભાવ ! આમ સાક્ષાત્કારની સિદ્ધિ પુનઃ ગુંજી રહ્યો-“ભાગ્યશાળીઓ ! હું જે કહી ગયેલ દ્વારા જીવનમાં કોઈ અલૌકિક સર્જાનલીલા સતી ગઈ. તે જીવનદષ્ટિની વાત કરી ગ–વિચારવાની વાત ત્યાંથી આ વિરલ વિભૂતિ વિહાર કર્યો. ગામડે કહી ગયો. હવે આચારની વાત કહું છું વિચારમાં ગામડે ફરી વળ્યા. ગામેગામ માનવમહેરામણ ઉભરાત! જેમ અનેકાન્તવાદને સ્થાન છે, તેમ આચારમાં એમના દર્શનથી માનો અને ભારતભૂમિ પાવન થતી. અહિંસાને સ્થાન છે.
પૂરા ત્રણ દાયકાઓ સુધી અખંડ ઉપદેશનું ઝરણું અહિંસા એ સુંદર સરિતા છે, અનેક વષિત હૈયાં વહાવી ભારતમાં શાન્તિનું સામ્રાજ્ય સ્થાપ્યું. અહિંસાએના જળથી તરસ છીપાવે છે. અહિંસા એ સેતુ છે, જળનું સિંચન કર્યું. સત્યનાં વૃક્ષ રોપ્યાં. અસ્તેયના કે જે બે વિખૂટાં દેખી હૈયાઓને જોડે છે. અહિંસા ક્યારે બનાવ્યો. સંયમના છેડવાઓ પર સતિષના એ ગુલાબનું ફૂલ છે, જે પોતાની ભાદક સૌરભથી અનેકવણું પુષ્પ વિકસી ઊડ્યા. આ ખંડેર ભારતને જગતને પ્રકુલ્લિત કરે છે, અહિંસા એ વસન્તની કાયલ હકન દનવનમાં ફેરવી નાખવાનું આ ભગીરથ કાર્ય, છે, જે પોતાના મધુર સંગીથી હિંસાના ત્રાસથી આ વિરલ વિભૂતિએ પિતાના જ વિધમાન કાળમાં, ત્રાસિત દિલડાઓને પ્રમાદિત કરે છે. અહિંસા એ જ અખંડ સાધના દ્વારા કરી બતાવ્યું-એ ભારતનું વિશ્વશાંતિનો અમેધ ઉપાય છે. અહિંસા વિના વિશ્વમાં અહોભાગ્ય ! શાતિનું સામ્રાજ્ય સ્થાપવાને બીજો એકેય ઉપાય પણ દુર્ભાગ્યની એવી એક રજની આવી કે જેમાં નથી જ. અહિંસાની અમર ચન્દ્રિકા જ વિશ્વ પર આ લક્ષ પ્રકાશી, એજીસ્ટ્રી દીપક, પાવાપુરી નગરીમાં અમૃત વર્ષાવશે.
માઝમ રાતે, એકાએક બૂઝાઈ ગયો-નિર્વાણ પામ્યો. હિંસાના પાપે જ એક માનવી બીજા માનવીને જ્ઞાનનો સ્વાભાવિક દીપક બૂઝાતાં વિશ્વમાં અજ્ઞાનજળોની જેમ ચૂસી રહ્યો છે. હિંસાની ભાવનાએ જ અધકાર વ્યાપવા લાગ્યો. એ અન્ધકારને દૂર કરવા એક રાષ્ટ્ર બીજા રાષ્ટ્રને કચડી રહ્યું છે. હિંસક ભાનસે કૃત્રિમ દીપક પ્રગટાવવા પડ્યા અને લોકો એને કહેવા જ વિશ્વમાં અત્યાચારની હોળી સળગાવી છે. હિંસાના લાગ્યા–દિવાળી— સામ્રાજ્યએ માનવીને પીડિત, વ્યથિત અને દલિત “દી-૫-આ-વ-લિ” બનાવ્યું છે. હિંસક ધર્મો નિર્દોષ પશુઓના ભોગ લઈ એ વિરલ વિભુ મહાવીર ! તારું મધુર રહ્યા છે, માટે આચારમાં અહિંસા કેળવે. ધર્મના નામ આજે પણ માનવ હૈયાની અમર નામે હોમાતા પશુઓનું રક્ષણ કરે. જાતિવાદના નામે વાણુના તારે ઝણઝણું રહ્યું છે!